راهبرد توسعه گردشگری پایدار برای چشم‌انداز بیابان سرد: مطالعه موردی روستای کوهستانی، ناکو

Abstract

پیشینه: ارزیابی ظرفیت ، جزء مهمی در حفظ پایداری در بخش گردشگری است. تمام نگرانی‌ها در گردشگری به تعداد گردشگرانی که از یک مکان خاص بازدید می‌کنند، مرتبط است. منطقه مورد مطالعه دارای مناظر زیبا در اکوسیستم بیابان سرد و همچنین ویژگی‌های متمایز بودایی است که گردشگری انبوه را جذب می‌کند. امروزه، توسعه گردشگری نگرانی‌هایی را در مورد پایداری و ایجاد استانداردهایی برای قابلیت‌های مقصد گردشگری ایجاد کرده است. اهداف: مطالعه حاضر با هدف تجزیه و تحلیل اهداف زیر انجام می‌شود: 1) ارزیابی ظرفیت برد فیزیکی (PCC)، ظرفیت برد واقعی (RCC) و ظرفیت برد مؤثر (ECC) نقاط گردشگری منتخب در روستای ناکو و 2) محاسبه ظرفیت پارکینگ صومعه. روش شناسی: روش‌های مشخص‌شده در اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی (IUCN) برای اندازه‌گیری ظرفیت برد مقاصد گردشگری خاص در ناکو استفاده شد. تکنیک‌های سه سطحی برای ارزیابی ظرفیت برد فیزیکی (۲۸۱۶۱ نفر)، ظرفیت برد واقعی (۴۱۶۲ نفر) و ظرفیت برد مؤثر (۲۹۶۸ نفر) به کار گرفته شد. نتایج: نتایج نشان می‌دهد که ظرفیت برد مؤثر (ECC) مناسب‌ترین روش برای تخمین است و وضعیت فعلی گردشگری در منطقه مورد مطالعه کمتر از ظرفیت خود بهره‌برداری شده است. نتیجه‌گیری: سیستم‌های بسیار کوچک تا بزرگ در ناکو یافت می‌شوند و این سیستم‌ها از انواع مختلف فعالیت‌ها نیز پشتیبانی می‌کنند. گردشگری یک فعالیت بسیار رایج است و تأثیرات زیست‌محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دارد. این تأثیرات به پارامترهای مختلفی وابسته بوده و با تغییر ماهیت تعامل نیز تغییر می‌کنند. مشخص شده است که وضعیت فعلی فعالیت گردشگری در منطقه مورد مطالعه در مقایسه با ظرفیت برد آن، بسیار کمتر از حد بهره‌برداری قرار گرفته است.

Keywords

• کاربری اراضی/پوشش اراضی
• ظرفیت برد فیزیکی
• ظرفیت برد واقعی
• ظرفیت برد مؤثر
• ظرفیت برد پارکینگ