بررسی اثر زوناهچینگ در افزایش میزان باروری در جنین های دارای زونای ضخیم توسط اشعه لیزر

Abstract

مقدمه: امروزه جهت افزایش میزان باروری در آزمایشگاه های لقاح آزمایشگاهی از تکنیک های مختلف هچینگ (خارج کردن) کمک شده (AH) از جمله لیزر هچینگ کمک شده (LAH) برای کمک به خارج کردن جنین از زوناپلوسیدای ضخیم استفاده می شود. با توجه به نتایج متناقض درباره تأثیر لیزر هچینگ کمکی بر میزان باروری در جنین های دارای زوناپلوسیدای ضخیم، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط ضخامت زوناپلوسیدا توسط لیزر هچینگ کمکی بر افزایش میزان باروری در بیماران نابارور تحت درمان به روش لقاح داخل آزمایشگاهی در مرکز ناباروری مشهد در سال 89 انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1389 بر روی 101 زوج نابارور تحت درمان با IVF انجام شد. 50 نفر به عنوان گروه مورد و 51 نفر به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. افراد دو گروه از نظر سن مادر، تعداد اووسیت خارج شده، تعداد اووسیت بارور شده و تعداد جنین های منتقل شده با هم همسان بودند و در ضمن در هر دو گروه از جنین های با کیفیت مشابه استفاده شد. میزان وقوع بارداری در دو گروه با استفاده از آزمون اندازه گیری ß–HCG (زنجیره بتا گونادوتروفین کوریونی انسان) و سونوگرافی تعیین شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از آزمون های تی و کای دو و نرم افزارهای SPSS (نسخه 16) و Excel با ضریب اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و میزان p کمتر از 0/05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین افراد دو گروه از نظر سن، تعداد اووسیت بارور شده، تعداد اووسیت خارج شده، تعداد و کیفیت جنین های منتقل شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=0/837). میزان بارداری در گروه شاهد و مورد به ترتیب 15/7 و 34 درصد بود که تفاوت مشاهده شده از نظر آماری معنی دار بود (p=0/033). نتیجه گیری: انجام روش هچینگ کمک شده لیزری بر روی جنین های دارای زوناپلوسیدای ضخیم باعث افزایش میزان باروری می شود.

Keywords

• ضخامت زوناپلوسیدا
• لقاح داخل آزمایشگاهی
• میزان باروری
• هچینگ کمکی لیزری