طراحی و روانسنجی ابزار سنجش اثربخشی آموزش الکترونیکی در دوران شیوع کووید-19 در میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قزوین

Abstract

مقاله پژوهشیمقدمه: تأثیرات رشد تکنولوژی آموزش الکترونیکی در حوزه‌ی علوم پزشکی چشمگیر بوده است و بررسی ابعاد اثرات آموزش الکترونیکی در علوم پزشکی اهمیت دارد. مطالعه‌ی حاضر با هدف طراحی و روانسنجی ابزار سنجش اثربخشی آموزش الکترونیکی در بین دانشجویان انجام گردید.روش‌ها: این مطالعه، بخشی از یک مطالعه‌ی بزرگتر است که به روش ترکیبی متوالی در سال 1399 و در 2 مرحله، طراحی و روانسنجی، انجام گردید. برای طراحی عبارت‌های ابزار از مرور متون استفاده شد. سپس در مرحله‌ی دوم، روانسنجی ابزار از لحاظ روایی صوری (کمی و کیفی)، روایی محتوا (کمی و کیفی)، روایی سازه (تحلیل عاملی اکتشافی)، همسانی درونی (ضریب آلفای کرونباخ) و ثبات (آزمون مجدد) ارزیابی شد.یافته‌ها: ابزار اولیه با 83 عبارت تهیه شد که پس از روانسنجی به 60 عبارت با شش حیطه با اسامی «رضایتمندی»، «محتوا و مواد آموزشی»، «فعالیت‌های یاددهی- یادگیری»، «بازخورد و ارزشیابی و انعطاف‌پذیری»، «تناسب و حجم کاری»، «زیرساخت و فن‌آوری و پشتیبانی» تقلیل یافت. نتایج حاصل از بررسی پایایی با استفاده از روش همسانی درونی نشان داد، ابزار مذکور از همسانی درونی مناسبی (ضریب آلفای کرونباخ 0/86 تا 0/92) برخوردار بود. نتایج حاصل از بررسی پایایی با استفاده از روش آزمون مجدد، نشان از پایا بودن کل ابزار داشت (0/001 > P، 0/7 < r).نتیجه‌گیری: ابزار سنجش اثربخشی آموزش الکترونیکی، از روایی و پایایی در جمعیت هدف دانشجویان برخوردار بود. لذا این ابزار می‌تواند برای مقاصد تحقیقاتی، آموزشی و عملی و ارزیابی اثربخشی آموزش الکترونیکی در هنگام شیوع کووید-19 در بین دانشجویان استفاده شود.

Keywords

• روانسنجی
• تحلیل عاملی
• آموزش الکترونیکی
• ارزیابی
• دانشجو
• کووید- 19