بررسی تأثیر ژل واژینال عسل و کرم واژینال کلوتریمازول بر فلور طبیعی واژن زنان مبتلا به واژینیت کاندیدایی

Abstract

مقدمه: لاکتوباسیلوس مهم‌ترین عامل حفظ فلور طبیعی واژن است. عدم وجود آن، زمینه را برای ابتلاء به عفونت‌های قارچی فراهم می‌آورد. شایع‌ترین دلیل مراجعه زنان به مراکز درمانی واژینیت کاندیدیایی است که برای درمان آن از داروهای شیمیایی آزول، با عوارض جانبی بسیار استفاده می‌شود. عسل یکی از درمان‌های غیرشیمیایی با خاصیت ضد قارچی است که به‌نظر می‌رسد قدرت حفظ فلور طبیعی واژن را داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر ژل واژینال عسل با کرم واژینال کلوتریمازول بر فلور طبیعی واژن در زنان مبتلا به واژینیت کاندیدایی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور در سال 1394 بر روی 106 زن مبتلا به واژینیت کاندیدایی در مراکز بهداشتی منتخب شهر تبریز انجام شد. نمونه‌ها با شکایت سوزش، خارش و داشتن کشت آزمایشگاهی مثبت و سایر معیارهای ورود وارد مطالعه شدند، سپس به صورت تصادفی در دو گروه 53 نفره کرم واژینال کلوتریمازول و ژل واژینال عسل قرار گرفتند. پس از پایان دوره درمان 8 روزه مجدداً کشت و معاینه انجام و نتایج در دو گروه با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22)، Minitab، آزمون‌های فریدمن، جنرال میکس مدل، کای دو و تی مستقل با مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میزان p‌ کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در گروه عسل بعد از تکمیل دوره درمان و بهبود علائم بالینی، میزان لاکتوباسیل‌ها افزایش یافت که نسبت به قبل درمان اختلاف معنی‌دار بود (001/0p

Keywords

• عسل
• فلور نرمال واژن
• کلوتریمازول
• کاندیدیاز
• لوواژینال