بررسی نگرش به سالمندی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان فوریت های پزشکی استان گلستان

Abstract

مقدمه: با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در ایران و جهان و بالطبع افزایش درخواست اورژانس از جانب این گروه سنی، بررسی نگرش به سالمندی درکارکنان فوریتهای­ پزشکی به عنوان یک ضرورت مطرح می ­گردد. هدف از این پژوهش تعیین نگرش به سالمندی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان فوریت های پزشکی بوده است. روش کار: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی، مقطعی، کارکنان فوریت­های پزشکی استان گلستان با روش تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه نگرش نسبت به سالمندان کوگان (Kogan) و برای تحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون­های تی-دو نمونه‌ای، من-ویتنی، تحلیل واریانس و آزمون کروسکال والیس در سطح معنی­داری 05/0>P استفاده شد. برای بررسی نیکویی برازش مدل از شاخص­های CFI، TLI،RMSEA و WRMR و از نرم‌افزار Mplus7.2 استفاده گردید. یافته­ها: میانگین نمره نگرش کارکنان فوریت­های پزشکی نسبت به سالمندی مثبت بوده است. بین نگرش مثبت به سالمندی با وضعیت تاهل (007/0=P)، قومیت (018/0=P) و مدرک تحصیلی (026/0=P) و شهر محل خدمت (001/0=P) ارتباط معنی­دار وجود داشت. نگرش منفی نسبت به سالمندی در کارکنان فوریت­های پزشکی شهری به طور معنی­داری بیشتر از کارکنان فوریت­های پزشکی جاده­ای بوده است (046/0=P). با افزایش سن (006/0=P) و تعداد سال­های اشتغال در فوریت­های پزشکی (043/0=P)، نمره نگرش مثبت به سالمندی افزایش یافت. پرسنل با قومیت ترکمن از نظر نمره تعصب (نگرش منفی) دارای امتیاز کمتری نسبت به پرسنل با قومیت فارس بودند (046/0=P). میانگین نمره تعصب نسبت به سالمندان در پرسنل فوریت­های پزشکی مجرد به طور معنی­داری بیشتر از پرسنل متاهل بود (01/0=P). نتیجه گیری: نگرش کلی کارکنان فوریت­های پزشکی استان گلستان نسبت به سالمندی مثبت بوده است. افزایش سن و تعداد سال­های اشتغال فرد در فوریت­های پزشکی نیز در نگرش مثبت و منفی به سالمندی موثر بوده است.

Keywords

• سالمندی، نگرش پرسنل بهداشتی، اورژانس ها، مطالعات مقطعی، ایران