تاثیر هیومات سدیم بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای در گوساله‌های هلشتاین

Abstract

سابقه و هدف: براساس مطالعات انجام گرفته و در پاسخ به نگرانی‌ها در مورد استفاده از آنتی بیوتیک‌ها و دیگر محرک‌های رشد، تقاضا برای استفاده از مواد محرک رشد طبیعی در صنعت تغذیه دام در مدت 5 تا 10 سال اخیر افزایش یافته است زیرا برخلاف آنتی بیوتیک ها، استفاده از مواد محرک رشد طبیعی توسط دام و طیور هیچگونه باقیمانده بافتی وجود ندارد و مقاومت میکروبی ایجاد نمی‌کند. در این میان افزودنی‌های دیگر از جمله هیومات سدیم که از تجزیه مواد آلی حاصل می‌شود، مطرح شد. تحقیق حاضر جهت بررسی تاثیر هیومات سدیم بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی شامل گلوکز، پروتئین کل و کلسترول و شکمبه‌ای نیتروژن آمونیاکی و اسیدهای چرب فرار در گوساله‌های هلشتاین انجام گرفت. مواد و روش کار: 48 راس گوساله هلشتاین (24 راس نر و 24 راس ماده) تازه متولد شده با میانگین وزن تولد2 ±37 در چهار تیمار در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 75 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. گوساله ها از روز 4 تولد مقدار 4 لیتر شیر جایگزین (10 درصد وزن تولد) را دو بار در روز ساعت های 8 و 16 دریافت می‌کردند. گروه‌های آزمایشی شامل: (1) شاهد (تغذیه شیر جایگزین بدون افزودنی)، (2) افزودن 5 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین ، (3) افزودن 10 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین و (4) افزودن 15 گرم هیومات سدیم به شیر جایگزین بود. هر حیوان علاوه بر دریافت شیر جایگزین دسترسی آزاد به آب و استارتر داشت. نمونه‌گیری خون در 30، 60 و 75 روزگی و همچنین نمونه‌گیری مایع شکمبه در روزهای 35 و 75 روزگی حدود 3 تا 4 ساعت بعد از تغذیه با استفاده از پمپ خلا نمونه‌گیری از مایع شکمیه انجام شد. مصرف خوراک و وزن گوساله‌ها به ترتیب به صورت روزانه و هفتگی انجام شد. یافته‌ها: مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی در کل دوره، قابلیت هضم ظاهری، غلظت اسیدهای چرب فرار، pH مایع شکمبه و فراسنجه‌های رشد تحت تاثیر تیمارها قرار گرفتند (05/0>P‌). در دوره قبل از شیرگیری، در بین تیمارها، تفاوت معنی‌داری در ضریب تبدیل غذایی مشاهده نشد. تاثیر افزودن هیومات سدیم به شیر بر فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای متفاوت بود. غلظت کل اسیدهای چرب فرار در پایان دوره در گروهی که روزانه 5 گرم هیومات سدیم را مصرف کردند، نسبت به سایر تیمارها، به طور معنی داری بیشتر بود (05/0>P‌). مقدار غلظت نیتروژن آمونیاکی در پایان دوره تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (04/0=P‌) و کمترین مقدار نیتروژن آمونیاکی مربوط به تیمار 2 (5 گرم هیومات سدیم) بود. اسهال در تیمارهای آزمایشی به ترتیب 8.33، 3، 4 و 4.66 درصد بود و نمره سلامتی عمومی مربوط به گوساله هایی که 5 گرم هیومات سدیم را مصرف کردند، نسبت به سایر تیمارها به طور معنی‌داری بیشتر بود (05/0>P‌). نتیجه‌گیری: در این آزمایش، گوساله‌هایی که 5 گرم هیومات سدیم مصرف کردند، از نظرافزایش وزن، وضعیت سلامت، فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای در شرایط بهتری بودند. مصرف 5 گرم هیومات سدیم اثرات خوبی بر روی فراسنجه‌های‌خونی و شکمبه‌ای داشت.

Keywords

• گوساله‌ شیرخوار
• وضعیت سلامت
• هیومات سدیم
• ضریب تبدیل غذایی