تاثیرتمرین مقاومتی اینتروال شدید و مصرف مکمل ویتامینD بر سطوح سیرتوئین1 و اینترلوکین-10 در زنان دارای اضافه وزن با وضعیت پایین ویتامین D

Abstract

مقدمه: بررسی مداخله‌های اثرگذار بر مسیرهای سیگنالینگ کاهنده التهاب، یک هدف درمانی بالقوه در بیماری‌های ناشی از کمبود ویتامینD می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی اینتروال شدید (HIIRT) و مصرف ویتامینD بر سطوح سیرتوئین1 و اینترلوکین-10 زنان دارای اضافه وزن با کمبود ویتامین D بود.روش‌کار: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 52 زن دارای اضافه وزن و کمبود ویتامین D با میانگین سنی95/1±04/26 سال و شاخص توده بدنی 10/1±42/27 کیلوگرم/مترمربع انجام شد. آزمودنی‌ها به صورت هدفمند انتخاب و سپس بطور تصادفی در گروه‌های تمرین، ویتامینD، تمرین + ویتامینD(ترکیبی) و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی در سه ست با شدت80 درصد 1RM، 150 ثانیه استراحت بین ست‌ها و طی 8 هفته انجام شد. ویتامین Dبه صورت هفتگی با دوز 50000 واحد مصرف شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t زوجی، آنوا یک‌طرفه و کروسکال والیس انجام شد(05/0>P). نتایج: پس از 8 هفته مصرف ویتامینD، HIIRT و ترکیب این دو مداخله، سطح اینترلوکین10و سیرتوئین1افزایش معناداری یافت(001/0>P). بعلاوه بین میزان تغییرات اینترلوکین-10و سیرتوئین1 گروه ترکیبی با گروه‌های تمرین(به ترتیب004/0= p و 001/0>P) و ویتامینD (001/0>P)، و همچنین گروه تمرین با گروه ویتامین D(به ترتیب004/0= p و 008/0= p) ، اختلاف معناداری وجود داشت(05/0>P).نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد انجام HIIRT در مقایسه با مصرف ویتامین D، اثربخشی بیشتری در افزایش سیرتوئین 1و اینترلوکین-10 و در نتیجه کاهش التهاب و عوارض ناشی از آن در شرایط اضافه وزنی همراه با کمبود ویتامین D دارد و همزمانی مداخله‌های HIIRT و مصرف ویتامین D، با تقویت این اثرات همراه است.

Keywords

• "تمرین مقاومتی اینتروال شدید"
• "اینترلوکین-10"
• "سیرتوئین1"
• " ویتامینd "