تأثیر استرس شغلی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار با نقش میانجی رضایت شغلی

Abstract

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر استرس شغلی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار با نقش میانجی رضایت شغلی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) به تعداد 660 نفر است. با استفاده از فرمول کوکران 244 نفر حجم نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های مورد نیاز در این پژوهش، از پرسشنامه‌های استاندارد استفاده گردید و روایی و پایایی آنها مورد آزمون قرار گرفت. جهت بررسی فرضیات پژوهش، با نرم افزار Warp-Pls از روش معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به روش حداقل مربعات جزئی استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل‌های انجام شده در پژوهش نشان داد که استرس شغلی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار تأثیر معنادار مثبت دارد که ضریب تأثیر آن 55/0 است و استرس شغلی بر رضایت شغلی تأثیر معنادار منفی دارد که ضریب تأثیر آن 44/0- است و همچنین استرس شغلی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار از طریق رضایت شغلی تأثیر مثبت دارد که ضریب تأثیر آن 25/0 است. نتایج این پژوهش نشان داد که استرس شغلی تأثیر مستقیمی بر رفتار انحرافی در محل کار دارد و رضایت شغلی این رابطه را واسطه می‌کند.

Keywords

• استرس شغلی
• رفتارهای انحرافی در محیط کار
• رضایت شغلی