تحقیقات تولیدات دامی (Nov 2015)
اثر تزریق داخل تخم مرغی پیریدوکسین، متیونین و ترکیب آنها به تخم مرغ های مادر گوشتی بر میزان جوجه درآوری، وزن جوجه یکروزه و صفات تولیدی
Abstract
مواد مغذی موجود در کیسه زرده برای تامین احتیاجات مورد نیاز رشد جنین تا زمان خروج آن محدود بوده و از جمله راههای تامین نیازها تزریق مواد به تخممرغ است . بهمنظور بررسی اثر تزریق پیریدوکسین، متیونین و ترکیب آنها به تخممرغهای مادر گوشتی بر میزان جوجهدرآوری، وزن جوجه یکروزه و صفات تولیدی این مطالعه انجام شد. در روز 18 جوجهکشی 400 عدد تخممرغ بارور از مرغ مادر گوشتی سویه راس 308 توزین و در قالب طرح کاملاً تصادفی در 5 گروه آزمایش با 4 تکرار و هر تکرار شامل 20 عدد تخم مرغ تقسیم و برای تزریق (در مایع آمنیوتیک) آماده شدند. تیمارها شامل کنترل منفی، بدون تزریق (NC)، کنترل مثبت، تزریق 5/0 میلیلیتر آب مقطر (PC)، تزریق 5/0 میلیلیتر ویتامین پیریدوکسین (B6)، تزریق 5/0 میلیلیتر متیونین (Met)، تزریق 5/0 میلیلیتر پیریدوکسین به همراه متیونین (B6+Met) بودند. پس از تفریخ، جوجهها شمارش، توزین و به سالن پرورش منتقل و تا روز 42 پرورش یافتند. افزایش وزن و خوراک مصرفی بصورت هفتگی رکوردبرداری و ضریب تبدیل غذا نیز محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تزریق محلولهای مورد آزمایش روی میزان جوجهدرآوری و وزن جوجه یکروزه تأثیر معنیداری نداشت (05/0P). در دوره 3-0 هفتگی خوراک مصرفی در تیمار B6+Met (04/37±82/911 گرم) نسبت به تیمار PC (30/33±07/1049 گرم) بطور معنیداری کمتر بود (05/0>P). استنتاج نهایی این است که تزریق ویتامین پیریدوکسین، متیونین و ترکیب آنها در مایع آمنیوتیک روی درصد جوجهدرآوری و وزن جوجه یکروزه اثر معنیدار نداشته، علیرغم کاهش خوراک مصرفی در تیمارهای B6، Met و ترکیب آنها نسبت به PC، شاخصهای افزایش وزن و ضریب تبدیل دارای تفاوت معنیدار نبوده که دلیل آن ممکن است ارتقای راندمان خوراک در تیمارهای تزریقی باشد.
