بررسی تأثیر بازخوردهای اصلاحی مکتوب بر یادگیری نگارش زبان خارجی: مطالعه مقایسه‌ای بازخوردهای فرازبانشناختی ، فراخوانشی و نو قالب در مجموعه آموزشی صدی الحیاة

Abstract

در روش‌های سنتی و نوین آموزش زبان دوم و خارجی، اهمیت مهارت‌های مولّد زبانی مورد تأکید قرار گرفته است. در این میان، مهارت نوشتار، به دلیل وابسته بودن به بسندگی و توانش زبانی و اتکای بیشتر بر صحت نحوی، دستوری و الگوهای بلاغی و نگارشی، از اهمیت مضاعفی برخوردار است. ادبیات تحقیق نشان داده است که نگارش زبان عربی به دلیل ویژگی‌های ماهوی متکلف، مشکلات آموزشی فراوانی را برای فراگیران ایجاد کرده است. نظر به نارسایی‌های روش‌های سنتی آموزش عربی از یک‌سو و خلأ تحقیقاتی نظری و عملی در مورد آموزش این زبان از سوی دیگر، در تحقیق حاضر، با اتخاذ مبانی نظری نوین در آموزش زبان‌های خارجی، تأثیر سه راهبرد متفاوت بازخورد بر خطاهای نگارشی بر یادگیری نوشتار فراگیران سطح پیشرفته عربی بررسی شده است. بدین منظور یک کلاس آموزشی (28 نفر) از فراگیران سطح اول مکالمه پیشرفتة (العالیة) مجموعة آموزشی صدی الحیاة در یک مرکز آموزشی به صورت نمونه‌برداری در دسترس انتخاب شدند و پس از حذف برون هشته‌ها، به سه گروه آزمایشی فرازبان‌شناختی، فراخوانشی و نوقالب قرار گرفتند. با به‌کارگیری روش شبه­آزمایشی پیش‌آزمون ـ مداخله ـ پس‌آزمون، عملکرد فراگیران در آزمون‌های موازی نگارش، قبل و بعد از مداخلة آموزشی، به وسیلة نرم‌افزار اس­پی­اس­اس و آزمون تحلیل یک ‌طرفة واریانس، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که هر سه گروه آموزشی در مرحلة پس‌آزمون در مهارت نگارش رشد آموزشی داشته‌اند، اما آزمون پسینی توکی نشان داد که بازخوردهای فرازبان‌شناختی در مقایسه با دو راهبرد دیگر، باعث افزایش معنادار مهارت نگارش شده‌اند. در این پژوهش، دلایل این اختلاف بررسی و نتایج آن ارائه شده و راهبردهای تحقیقی و آموزشی آن پیشنهاد گردیده است.

Keywords

•  صدی الحیاة
• نگارش
• بازخورد اصلاحی
• فراخوانش
• فرازبان‌شناختی
• و نوقالب