Kurgudan Gerçeğe İslam Peygamberi Algısı: The Message (Çağrı)

Abstract

Oryantalizm, Doğu ve Batı arasındaki tarihsel kültürel ilişkiyi araştıran bilimsel disiplin olarak ortaya çıkmış zamanla bu iki kültür arası araştırmalar Doğu hakkında kurgusal bir tasvire dönüşmüştür. Bu hayali kurgunun kaynağı, Kuran’a ve Hz. Peygamber’e (s.) dayandırılmıştır. Bu bağlamda Batı’nın kimliğini Doğu üzerinden kurma teşebbüsü, Doğu’yu tanımadan tanımlama şeklinde yansımıştır. Batı, tanımladığı Doğu’yu televizyon ve sinema vasıtasıyla sunmaktadır. Oryantalist söylemde Hz. Muhammed’in (s.a.v) şehvet düşkünü, şiddet yanlısı, yaratıcı bir düşünür olduğu ifade edilmektedir. Bu durum sinemaya da konu edilmiştir. Hz. Muhammed’in (s.a.v) şahsında tüm Müslümanlar, çirkin davranış ve negatif bir kisve giydirilerek sinemada tasvir edilmektedir. Çalışmada bunun aksini gösteren nadir örneklerden birisi olan Mustafa Akkad'ın yönettiği, 1976 yapımı Çağrı filmi nitel doküman analiz yöntemi kullanılarak ele alınmıştır. Çağrı filminde, İslam’ın emir ve yasaklarının ne olduğu hakkında bilgi verilmiş Hz. Peygamber’in (s.) zevk düşkünü olmayan, adaletli, merhametli, yardımsever gibi özelliklerine vurgu yapılmıştır. Bu bağlamda oryantalist söylemdeki kurgu yerine gerçeğe daha yakın bir İslam ve İslam Peygamberi tasviri yapılmıştır.

Keywords

• hz. muhammed
• çağrı (1976)
• sinema
• oryantalizm.
• prophet muhammed
• the message
• cinema
• orientalism.