Ṭibb-i Tavānbakhshī (Sep 2020)
ارتباط بین بلوغ و انعطاف پذیری دانش آموزان
Abstract
مقدمه و اهداف بلوغ عبارت است از یک سری تغییرات جسمی و روانی که سلسلهوار بهدنبال هم اتفاق میافتد. در نیمرخ تمام مطالعات که با هدف ارزیابی مراحل فیزیولوژیک کودکان اجرا میشود، کنترل بلوغ باید مد نظر قرار گیرد. انعطاف پذیری یکی از شاخصهای مهم آمادگی جسمانی کودکان است که احتمالا ممکن است تحت تاثیر تغییرات جسمی ناشی از بلوغ قرار گیرد؛ لذا هدف از تحقیق حاضر ارتباطسنجی بین بلوغ با میزان انعطاف پذیری در دانشآموزان دختر و پسر بود. مواد و روش ها نمونه آماری تحقیق حاضر شامل ۷۰۰ نفر از دانشآموزان دختر و پسر دامنه سنی ۹ تا ۱۸ سال در ۱۰ گروه ۳۵ نفری پسر و ۱۰ گروه ۳۵ نفری دختر در مدارس شهرکرد بود. بهمنظور ارزیابی بلوغ از فرمول شاخص پیشبینی بلوغ و بهمنظور ارزیابی میزان انعطافپذیری از آزمون نشستن و خمش به جلو و آزمون رساندن زانو به دیوار استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد (0/05≥P). یافته ها نتایج آزمون اسپیرمن، همبستگی معنیداری بین شاخص پیش بینی بلوغ با آزمون های نشستن و خمش به جلو (0/001>P و 0/162=r) و رساندن زانو به دیوار (0/001>P و 0/28=r) نشان داد. همچنین بین شاخص پیش بینی بلوغ با آزمون نشستن و خمش به جلو در پسران (0/001>P و 0/368=r) و دختران (0/01>P و 0/162-=r) و آزمون رساندن زانو به دیوار در پسران (0/001>P و 0/284=r) و دختران (0/001>P و 0/302=r) همبستگی معنیداری مشاهده شد. نتیجه گیری از یافتههای تحقیق حاضر میتوان دریافت که همبستگی معنیداری بین شاخص پیشبینی بلوغ با نمرات آزمون نشستن و خمش به جلو و آزمون رساندن زانو به دیوار در دانشآموزان وجود دارد؛ بنابراین شناخت در مورد اینکه میزان انعطافپذیری با بلوغ چه تغییراتی خواهد داشت میتواند برای برنامهریزی تمرینات و بهبود در اجرا بهعنوان هدف در نظر گرفته شود و تحقیقاتی نیز با هدف بررسی و شناسایی علل این تفاوتها انجام شود.
Keywords