پژوهش‌های زبان‌شناختی در زبان‌های خارجی (Jan 2024)

روزآمدی ترجمه‌پذیری عناصر فرهنگی در ترجمۀ ادبی با تکیه بر نظریۀ نیومارک

  • فرناز ساسانی,
  • مرجان فرجاه,
  • سپیده نواب زاده شفیعی,
  • ریحانه نفر

DOI
https://doi.org/10.22059/jflr.2023.362698.1055
Journal volume & issue
Vol. 13, no. 4
pp. 579 – 594

Abstract

Read online

در پژوهش حاضر در صدد آن هستیم تا با در نظر گرفتن تفاوت‌های زبانی و فرهنگی، به چگونگی انتقال پنداره‌های فرهنگى در ترجمۀ ادبی بپردازیم. از این رو به‌عنوان پیکرۀ این پژوهش، نمونه‌هایی از ترجمه‌های دو اثر از اریک امانوئل اشمیت را در دوره­های مختلف مورد مطالعه قرار خواهیم داد و روش‌هایی را که مترجمان برای ترجمۀ عناصر فرهنگی به کار برده‌اند، با تکیه بر نظریه پیتر نیومارک بررسی خواهیم کرد تا کاربرد‌‌پذیری این نظریه در محوریت زمان و دورنمای کارآمدی آن بر‌اساس سه شاخصۀ اهداف، امکانات و موانع تبیین گردد. با گسترش تسلط بر هوش مصنوعی و به‌کارگیری نسل جدیدی از نرم‌افزارهای ترجمه توسط مترجمان جوان که همواره نسخه­های دقیق­تری از محتوای اصلی را به زبان­های بیشتری ارائه می­دهند، شاهد ظهور نسلی از مترجمان هستیم که روزآمدی نظریه­های ترجمه را در خصوص بازنمایی بن‌مایه‌های فرهنگی نادیده می­انگارند. از آنجا که معنای واژه‌ها یا عبارات نشأت‌گرفته از فرهنگ یک زبان است، درک معنا مستلزم شناخت کاملی از فرهنگ زبان مبدأ است و به نظر می‌رسد تا به امروز نرم‌افزارهای ترجمه به‌تنهایی نمی­توانند برای دست یافتن به ترجمۀ دقیق مؤثر واقع شوند. لذا در این جستار سعی بر آن داریم تا اهمیت کاربرد نظریه­های ترجمه را در حیطۀ ترجمۀ ادبی به­ویژه در ارتباط با ترجمۀ عناصر فرهنگی برای نسل آینده از مترجمان مطرح سازیم.

Keywords