تأثیر سبک های حل مسأله بر خودکارآمدی حسابرسان دیوان محاسبات ایران (آزمون نظریه شناختی و رفتاری کسیدی)

Abstract

موضوع و هدف مقاله: خودکارآمدی، به اعتقاد حسابرس به توانمندی های فردی اشاره دارد که موجب می‌شود حسابرس بر وضعیت‌های موجود کنترل بیشتری داشته باشد و از این طریق عملکرد و قضاوت حرفه‌ای را بهبود بخشد. لذا، خودکارآمدی حسابرس می‌تواند تحت تأثیر سبک‌های حل مسأله قرار -گیرد. بدین منظور در این تحقیق، تأثیر سبک‌های حل مسأله بر خودکارآمدی حسابرسان دیوان محاسبات ایران بررسی شده است.روش پژوهش: روش توصیفی- پیمایشی و از منظر هدف، از نوع کاربردی می‌باشد که از ابزار پرس‍‍‍‍ش‌نامه اس‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍تاندارد اس‍‍‍‍‍تفاده شده است. نمونه پژوهش 406 نفر حسابرسان دیوان محاسبات می‌باشد که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته‌های پژوهش: نتایج نشان می‌دهد که سبک‌های حل مسأله بر خودکارآمدی حسابرسان دیوان محاسبات تأثیر معنی‌دار دارند. بنابراین سبک‌های خلاقانه، اعتماد، گرایش، درماندگی، مهارگری و اجتناب به ترتیب بیشترین تأثیر را بر خودکارآمدی حسابرس دارند.نتیجه‌گیری، اصالت و افزوده آن به دانش: نتایج این پژوهش می‌تواند به دیوان محاسبات کشور کمک کند در استخدام حسابرسان جدید، نوع سبک‌های حل مسأله آنان را در نظر گرفته، تا از این طریق با بهبود خودکارآمدی فردی، کیفیت حسابرسی را افزایش دهند. بنابراین، نتایج این پژوهش می‌تواند مفاهیم نظریه شناختی و رفتاری کسیدی را وارد متون تحقیقات رفتاری در حسابرسی دولتی نماید.

Keywords

• مدل سازی معادلات ساختاری
• نظریه شناختی و رفتاری کسیدی
• خودکارآمدی
• سبک های حل مسأله
• دیوان محاسبات ایران