تاثیر داروی آلبندازول و مبندازول در موشها در جلوگیری از تشکیل کیست هیداتید

Abstract

در تحقیق حاضر، تعدادى کبد و ریه گوسفندان مبتلا به کیست هیداتید از کشتارگاه صنعتى مشهد تهیه شد و بطور استریل پس از آسپیره کردن کیستها، پروتواسکولکسهای آنها جدا گردید,30 موش به 5 گروه شش تایی تقسیم شدند و 2000 عدد پروتواسکولکس زنده بصورت داخل صفاقى به هر یک از موشها (2 گروه پیشگیرى، 2 گروه درمان و یک گروه کنترل) تزریق شد .در گروههای پیشگیرى، بلافاصله پس از تزریق پروتواسکولکس، مقدار150 میلیگرم/کیلوگرم داروى آلبندازول و مبندازول به صورت خوراکى بمدت فقط10روز به موشها خورانده شد. در گروههای درمان، 6 ماه پس از چالش موشها با پروتواسکولکس، مقدار 300 میلیگرم/کیلوگرم داروى آلبندازول و مبندازول بمدت 24روز به آنها خورانده شد، که در این گروهها، بعد از هر دوره چهار روزه، بعلت دوز سمى دارو، دو روز دارو دادن متوقف گردید. به گروه کنترل هیچ دارویی خورانده نشد. پس از 7 ماه، موشهای هر 5 گروه کالبد گشایى شدند و اندامهاى داخلى آنها از نظر وجود کیست هیداتید بررسى گردید. در درکبد و ریه گروه 1 تعداد 2 کیست مشاهده گردید و در مقایسه با گروه کنترل اندازه آنها کوچکتر بود. در در اندامهای داخلی گروه 2 , 3 عدد کیست مشاهده شد. در گروه 3 (درمان با آلبندازول) هیچ کیستی مشاهده نشد که نشان‌دهنده تاثیر کامل دارو در جلوگیری از تشکیل کیست می‌باشد. در گروه 4 (درمان با مبندازول) فقط یک کیست در کبد و ریه موشها مشاهده گردید. درگروه کنترل، تعداد زیادی کیست هیداتید در کبد و ریه موشها مشاهده گردید و اندازه کیستها بسیار بزرگتر از 4 گروه دیگر بود.

Keywords

• کیست هیداتید
• آلبندازول
• مبندازول
• موش