حذف کروم (VI) از پساب‌های مصنوعی با استفاده از جاذب سلولزی

Abstract

فرایندهای طبیعی و فعالیت‌های صنعتی می‌توانند باعث ورود کروم به منابع آب شوند. کروم در آب ممکن است وارد زنجیرۀ غذایی شود و بروز بیماری‌هایی چون سرطان، درماتیت پوستی و تهدید سلامتی انسان را در پی داشته باشد. در مقالۀ حاضر از جاذب سلولزی- مقوای کرافت برای جداکردن کروم (VI) از آب استفاده شد. مقدار خاکستر جاذب سلولزی 2%، و مساحت سطح ویژه براساس شاخۀ جذب ایزوترم BJH برابر m2/g 6/3 تعیین شدند. هم‌چنین جاذب سلولزی با روش‌های FTIR، SEM، و EDX تعیین مشخصات شد. اثرات pH برروی جذب سطحی کروم (VI) بررسی و مشخص شد که با افزایش pH محلول، جداسازی کروم (VI) کاهش می‌یابد. ایزوترم جذب سطحی با مدل لانگمویر تطبیق داشت. داده‌های سینتیکی در توافق با مدل مرتبه شبه اول بود. مطالعات ترمودینامیکی نشان دادند که جذب سطحی کروم (VI) برروی جاذب سلولزی، مقوای کرافت، گرماگیر و خود به خودی بود. جاذب سلولزی- مقوای کرافت به‌صورت پودری و ورقه‌ای قابلیت حذف کروم (VI) را از محلول‌های آبی داشت. در شرایط عملیاتی pH 2، مقدار جاذب پودری g 3 در mL 50 محلول کروم (VI) با غلظت mg/L 10 در دمای °C 25 و بعد از h 2 بازده حذف کروم (VI) معادل با 16/99% به دست آمد.

Keywords

• جداسازی کروم (vi)
• تصفیۀ پساب
• جاذب سلولزی
• مقوای کرافت
• جاذب پودری
• جاذب ورقه‌ای