تأثیر مکمل‌های سلنیوم و روی بر رخداد فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

Abstract

مقاله پژوهشی مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مصرف دو مکمل سلنیوم و روی بر میزان بروز فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، 54 بیمار به روش تصادفی در دو گروه 27 نفره تقسیم شدند. گروه مداخله، روزانه یک کپسول سل پلاس که حاوی 200 میکرو گرم سلنیوم و 15 میلی‌گرم روی از یک هفته قبل عمل دریافت کردند. گروه شاهد مداخله‌ای دریافت نکردند و تحت مراقبت‌های روتین (دارو درمانی و مانیتورینگ قلبی) بودند. 24 ساعت قبل از عمل، سطح سرمی سلنیوم و روی بیماران بررسی شد. کلیه‌ی بیماران بعد از عمل جراحی از نظر معیارهای بالینی شامل: فیبریلاسیون دهلیزی، کسر جهشی قلب، خونریزی، مدت بستری در بخش مراقبت‌های ویژه و بیمارستان بررسی و مقایسه شدند. یافته‌ها: اختلاف میانگین کسر جهشی قلب در گروه مداخله 0/77 ± 2/41 درصد (افزایش یافته) و در گروه شاهد 0/86 ± 2/78 درصد (کاهش یافته) بوده و اختلاف بین دو گروه معنی‌دار بود (001/0 > P). در طی مدت مطالعه، 4 نفر (14/8 درصد) از گروه شاهد دچار فیبریلاسیون دهلیزی شدند و موردی از AF در گروه مداخله دیده نشده و اختلاف دو گروه معنی‌دار بود (0/015 = P). میانگین حجم خونریزی (0/011 = P) و میانگین مدت بستری در بیمارستان بین دو گروه تفاوت معنی‌دار داشت. نتیجه‌گیری: احتمالاً تجویز مکمل سلنیوم و روی قبل از عمل بای‌پس عروق کرونر می‌تواند به پیش‌آگهی مطلوب‌تر و کاهش بروز فیبریلاسیون دهلیزی و کاهش مدت در بستری بیمارستان وکاهش میزان خونریزی بعد از عمل شود.

Keywords

• روش‌های جراحی قلبی
• زینک
• سلنیوم
• فیبریلاسیون دهلیزی