تأثیر تمرین استقامتی بر مقادیر آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و رزیستین سرم در مردان مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی

Abstract

مقدمه و اهداف بیماری کبد چرب غیرالکلی یک مشکل سلامت عمومی در جهان به شمار می‏رود. فعالیت ورزشی نخستین خط درمانی برای افراد مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی است؛ بنابراین، پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر مقادیر سرمی آنزیم‏های کبدی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و رزیستین سرم در مردان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی انجام شد. مواد و روش ‏ها در مطالعه نیمه‏تجربی حاضر، 23 نفر از بیماران مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی به صورت هدفمند انتخاب شدند. افراد مورد مطالعه به صورت تصادفی در دو گروه تمرین استقامتی (12 نفر) و کنترل (11 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین استقامتی شامل هشت هفته تمرین با شدت متوسط 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 45 دقیقه در هر جلسه و سه بار در هفته بود. قبل از شروع پژوهش و در پایان هفته هشتم از تمامی افراد خون­گیری به عمل آمد. داده‏ها با استفاده از آزمون‏های آماری شاپیرو-ویلک، t ‏زوجی و t مستقل در سطح معناداری 05/0>α تجزیه و تحلیل شد. یافته ‏ها در پژوهش حاضر، هشت هفته تمرین استقامتی به کاهش معنا‏دار مقادیر سرمی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و رزیستین در مردان مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی منجر شد(05/0>α). نتیجه‏ گیری تمرین استقامتی احتمالاً باعث بهبود مقادیر سرمی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و رزیستین در مردان مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی شود؛ لذا در راستای کاهش عوامل خطر وابسته به بیماری کبد چرب غیرالکلی مداخله درمانی مفیدی است.

Keywords

• بیماری کبد چرب غیرالکلی
• تمرین استقامتی
• ترانس آمینازها
• رزیستین