iNFOTEZY (May 2011)
Boom komiksowy. Polski rynek historii obrazkowych w latach 2000-2003
Abstract
Lata 2000-2003, ze względu na wzmożoną aktywność wydawniczą na polu historii obrazkowych oraz szum medialny jej towarzyszący, bywają określane „boomem komiksowym”. Gwałtowny wzrost koniunktury na komiks w początkach XXI wieku rozpoczęły należące do Egmont Polska: magazyn „Świat Komiksu” oraz imprint Klub Świata Komiksu (publikujący m.in. niebywale popularną serię Thorgal). Wkrótce po komercyjnym sukcesie Egmontu na rynek opowieści obrazkowych wkroczyli inni wydawcy, których można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowili edytorzy, którzy wcześniej publikowali jedynie książki, np. wydawnictwa Amber, Muza, Siedmioróg. Drugi zbiór tworzyły oficyny stricte komiksowe, m.in. Kultura Gniewu, Mandragora, Post. „Boom komiksowy” doprowadził także do znacznych zmian w strukturze rynku periodycznych historii obrazkowych – prawie wszystkich odbiorców utracił TM-Semic (lider rynku komiksowego w latach 90, wydawca czasopism z przygodami superbohaterów, np. „Batmana”), nowych czytelników zyskały natomiast niskonakładowe magazyny, które publikowały głównie polski komiks autorski (m.in. „AQQ”, „Krakers”, „KKK”, „Produkt”). W latach 2000-2003 rozwinął się również polski rynek mang (komiksów japońskich), którego liderem w tym czasie było wydawnictwo Japonica Polonica Fantastica (63% udział w rynku). Podczas „boomu komiksowego” rynek historii obrazkowych skierowanych do dzieci zdominowała oferta Egmontu (np. magazyny „Kaczor Donald” i „Czarodziejki: W.I.T.C.H.” oraz cykl Gigant Poleca). Łącznie w latach 2000-2003 we wszystkich segmentach polskiego rynku komiksowego ukazało się 1455 pozycji komiksowych, czyli prawie o jedną czwartą więcej niż w ciągu całych lat dziewięćdziesiątych.
