Ṭibb-i Tavānbakhshī (Mar 2019)
تاثیر هشت هفته برنامه تمرینی اتاگو و تای چی بر خطر افتادن و تعادل سالمندان مرد
Abstract
مقدمه و اهداف طراحی برنامههای تمرینی و اثربخشی آن در جهت کاهش میزان خطر سقوط و بهبود تعادل سالمندان مورد توجه بسیاری از محققان میباشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته برنامه تمرینی اتاگو و تایچی بر خطر سقوط و تعادل سالمندان مرد بود. مواد و روش ها تعداد 36 مرد سالمند بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (تمرین اتاگو، تایچی و کنترل) قرار گرفتند. میزان خطر سقوط با استفاده از پرسشنامه مقیاس کارآمدی سقوط و تعادل با استفاده از جابهجایی مرکز جرم قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازهگیری شد. سپس آزمودنیهای گروه تمرین تایچی و اتاگو به مدت هشت هفته به برنامههای تمرین مورد نظر پرداختند. محاسبه جابهجایی مرکز جرم با استفاده از دادههای کینماتیکی و با دوربین در وضعیت ایستادن ثبت شد. یافته ها نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد که شاخص خطر سقوط و همچنین شاخص تعادل قبل و بعد از برنامه تمرینی در دو گروه تفاورت معنادار دارد. همچین نتایج تحلیل بین گروهی نشان داد که تمرینات اتاگو در مقایسه با تمرینات تایچی اثرگذاری بیشتری بر شاخص خطر سقوط و شاخص تعادل دارد. نتیجه گیری به نظر میرسد تمرینات اتاگو اثرگذاری بیشتری نسبت به تمرینات تایچی در فاکتور تعادل و به ویژه در فاکتور خطر سقوط داشته است. با توجه به جزئیات برنامه تمرینی اتاگو پیشنهاد میشود برنامههای تمرینی که علاوه بر فاکتورهای تعادلی، فاکتورهای دیگر مانند قدرت و یا عملکردی بودن مهارت را مورد توجه قرار میدهد، در کاهش خطر سقوط سالمندان اثرگذاری بیشتر داشته باشد.
Keywords