تأثیر تمرینات ثبات دهندۀ ستون فقرات بر لوردوزکمری با استفاده از دستگاه بیوفیدبک فشاری

Abstract

مطالعۀ حاضر به بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات ثبات­دهندۀ ستون فقرات بر میزان زاویۀ قوس کمری، با استفاده از دستگاه بیوفیدبک فشاری در دانشجویان دختر دانشگاه شهید باهنر کرمان می­پردازد. جامعۀ آماری تحقیق حاضر شامل کلیۀ دانشجویان دختر مبتلا به عارضۀ لوردوزکمری دانشگاه باهنر کرمان است. 24 نفر از دانشجویان مبتلا به قوس کمری افزایش­یافته به­عنوان نمونۀ آماری انتخاب‏ و به­طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل 12 نفری قرار داده شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق صفحۀ شطرنجی، اسپینال موس (سنجش قوس کمر)، قد سنج و ترازوی دیجیتال، گونیامتر (سنجش میزان انعطاف­ پذیری عضلات سه سر رانی) و آزمون دراز و نشست (سنجش میزان استقامت عضلۀ شکمی) جمع ­آوری گردید. آزمودنی­های گروه تجربی، به مدت هشت هفته، هفته ­ای سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه، با استفاده از دستگاه بیوفیدبک فشاری تمرین داده شدند. در آغاز و پایان دوره از آزمودنی ها پیش و پس­آزمون به عمل آمد و میزان لوردوز کمر، انعطاف­ پذیری عضلات سه­ سررانی و استقامت عضلات شکم پیش و پس از آزمون سنجیده شد. اطلاعات جمع ­آوری­ شده، با استفاده از روش آماری تی مستقل و زوجی در سطح معنی­ داری 95 درصد تجزیه و تحلیل شدند. نتایج، کاهشی معنی­ دار در زاویۀ لوردوز کمری (001/0P=)، افزایشی معنی ­دار در میزان انعطاف­ پذیری عضلات سه­ سررانی (001/0P=) و افزایشی معنی­دار در استقامت عضلات شکم (001/0P=) در گروه تمرینی نشان داد. همچنین نتایج تحقیق تفاوت معنی­داری در میزان متغیرهای مذکور پیش و پس از آزمون در گروه کنترل نشان نداد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد انجام تمرینات ثبات ­دهندۀ ستون فقرات سبب کاهش زاویۀ لوردوز کمری، افزایش انعطاف ­پذیری عضلات سه­ سررانی و همچنین افزایش میزان استقامت عضلات شکم می­ شود.