هنر و تمدن شرق (Mar 2019)

گردشگری مبتنی بر موسیقی سنتی : ابزار، هدف یا وسیلۀ مدیریت مقصد

  • محمد حسین ایمانی خوشخو,
  • نیلوفر راستگو

DOI
https://doi.org/10.22034/jaco.2020.83920
Journal volume & issue
Vol. 7, no. 23
pp. 49 – 56

Abstract

Read online

موسیقی، پیوندی ذاتی با گردشگری دارد که به عنوان یک جاذبه، معرّف برای وضع معیشت و سبک زندگی، و محملی برای پیام‌ها و انگیزه‌های جوامع انسانی به شمار می‌آید. موسیقی از طریق عجین‌شدن با روح و جسم آدمی و به عنوان هنر، یکی از جذابیت‌های حوزۀ گردشگری محسوب می‌شود. گردشگری موسیقی از شاخه‌های گستردۀ گردشگری فرهنگی است و امروزه بخش قابل‌ توجهی از گردشگران بین‌المللی به این نوع گردشگری تمایل دارند. موسیقی فقط هنر جاری در بستر اجتماع قلمداد نمی‌شود و سال‌هاست که این هنر، قدم در دنیای گسترده‌تری نهاده و در قالب صنعتی بزرگ در حال فعالیت است. صنعتی که در مدیریت مقاصد گردشگری، نقش جاذبه‌ای تجربی و حسی را بازی می‌کند. آشنایی با فرهنگ بومی، مشاهده و مشارکت در اجرای موسیقی، درمانگری و تجدید روحیه، از جمله کاربردهایی است که ایام کم تقاضای مقاصد را نیز پررونق خواهد کرد.این مقاله به روش کیفی و به صورت توصیفی و تفسیری انجام شده است، گردآوری اطلاعات به شکل اسنادی و کتابخانه‌ای و مصاحبه صورت گرفته که از طریق 24 مصاحبه به روش گلوله برفی تا اشباع نظری صورت گرفت و موجب شناسایی 362 کد باز و 8 مقوله فرعی شد. هدف تحقیق مشخص‌کردن این نکته است که موسیقی و آلات موسیقی چه تأثیری در جذب گردشگران داخلی خواهد داشت. نتایج نشان می‌دهد که روایت خاطرات جمعی، حس خاطره‌انگیزی، یادآوری مقصدی خاص و رویداد محوری به عنوان مقوله‌های فرعی تأثیرگذار تورهای گردشگری با محوریت موسیقی است. درحالی‌که پدیدۀ قابل تجربه، جذاب و دیدنی، پدیدۀ قابل یادگیری و تداعی‌کنندۀ مقصد، از مقوله‌های فرعی است که در میزان نقش آلات موسیقی برای جذب گردشگران به مقاصد خاص شناسایی شد. نتیجۀ این مطالعه نشان می‌دهد که گردشگری بر مبنای موسیقی، یک وسیله، هدف و روش برای مدیریت مقاصد گردشگری و نشر دانش بومی و ارزش‌های فرهنگی است.

Keywords