توسعه فضاهای پیراشهری (Jan 2021)
تحلیل عملکرد مدیران سکونتگاه های پیراشهری با رویکرد توسعه پایدار فضا مورد: شهرستان پلدختر
Abstract
توجه به توسعه پایدار روستاهای پیراشهری عاملی مهمی در راستای برنامهریزی روستایی میباشد. چراکه توسعه پایدار این مناطق بهبود شرایط محیط فضاهای پیراشهری، بهبود زندگی ساکنان این مناطق و حفاظت از محیط‌زیست آنها را به دنبال دارد. در این زمینه یکی از رهیافت‌های مهم توجه به نقش مدیران روستایی میباشد. هدف این پژوهش تحلیل عملکرد مدیران سکونتگاههای پیراشهری با رویکرد توسعه پایدار فضا میباشد. تحقیق حاضر ازنظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه و مصاحبه میباشد. جامعه آماری شامل خانوارهای روستاهای پیراشهری تا فاصله 8 کیلومتر از مرکز شهرستان (شهر پلدختر) میباشد (4078 N=). با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری سهمیهای 351 خانوار به‌عنوان نمونه انتخاب گردید. همچنین از کل روستای هم‌جوار شهر پلدختر روستاهای تا 8 کیلومتر فاصله (33 روستا) که دارای دهیاری بوده به‌عنوان روستاهای هدف انتخاب شدند. از آزمون t تک نمونهای برای بررسی رضایت مردم محلی از عملکرد دهیاران در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و محیطی- کالبدی، و برای بررسی تطبیقی عملکرد دهیاریها در 33 روستای موردمطالعه از آزمونهای تعقیبی (Post Hoc) و آزمون توکی (Tukey HSD) استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین رضایت مردم محلی از عملکرد دهیاران به ترتیب مربوط به بعد زیستمحیطی با میانگین (69/3)، بعد اجتماعی (59/3)، و اقتصادی (46/3) بوده است. مقایسه عملکرد دهیاران منطقه موردمطالعه نشان میدهد که بین عملکرد دهیاریها در روستاهای هدف شهرستان پلدختر تفاوت معنیداری وجود دارد. در بین 33 روستای دارای دهیار، بهترین عملکرد دهیاران مربوط به چهار روستای پرانپرویز با میانگین (66/4)، چالکل بالا (72/4)، میدان بزرگ (72/4) و چممورت (80/4) بوده است. ضعیفترین عملکرد دهیاریها نیز مربوط به سه روستای سرابحمام (54/1)، واشیان کرمحسین (56/1) و گریبلمک (01/2) بوده است. از نتایج این پژوهش علاوه بر ارائه وظایف دهیاران در قالب شاخصهای بیان‌شده، برای بهبود عملکرد آنها میتوان استفاده نمود.
