Teoria Etienne’a Wengera w badaniach usytuowanego uczenia się kompetencji informacyjnych

Abstract

Teoria usytuowanego uczenia się Etienne’a Wengera może dostarczyć ramy pojęciowej do objaśniana złożoności uczenia się. Celem artykułu jest ocena użyteczności tej teorii do badania uczenia się kompetencji informacyjnych, czyli badania uczestnictwa w praktyce informacyjnej. Dokonałam rekonstrukcji teorii usytuowanego uczenia się Wengera, wyodrębniając dwa aspekty uczenia się: wewnątrz oraz poza wspólnotą praktyki. Po przeanalizowaniu czterech tekstów badawczych, których autorzy interpretowali praktykę informacyjną, używając pojęć z teorii Wengera,ustaliłam, że w tym polu badawczym użyteczne są pojęcia związane z uczeniem się w obrębie wspólnoty praktyki, natomiast mniej użyteczne okazują się pojęcia związane z uczeniem się jako przekraczaniem granic wspólnoty praktyki.

Keywords

• usytuowane uczenie się
• wspólnota praktyki
• kompetencje informacyjne
• praktyka informacyjna