پژوهش در نشخوارکنندگان (Mar 2024)

تأثیرافزودنی باکتریایی و اسید استیک برترکیبات شیمیایی، فراسنجه های تخمیر و قابلیت هضم سیلاژ تفاله گوجه فرنگی و کدو آجیلی

  • اسماعیل گنجی جامه شوران,
  • جواد بیات ;کوهسار,
  • ندا فرزین,
  • ابوالقاسم سراج,
  • سونا آخوندنژاد

DOI
https://doi.org/10.22069/ejrr.2023.21426.1902
Journal volume & issue
Vol. 12, no. 1
pp. 17 – 34

Abstract

Read online

سابقه و هدف:با توجه به خصوصیات تفاله گوجه فرنگی که حاوی مقادیر بالای پروتئین خام بوده و هم چنین بقایای کدو آجیلی(شامل پوست و میوه) که حاوی مقادیر بالای کربوهیدرات محلول به عنوان منبع انرژی بوده، ترکیب این دو در تهیه سیلاژ بهتر می تواند از روند تخمیر در سیلو حمایت کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر استفاده از افزودنی های باکتریایی و اسیدی بر ترکیبات شیمیایی، خصوصیات تخمیر و قابلیت هضم در سیلاژ تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی بود. مواد و روش:تیمارهای آزمایشی در سه تکرار در کیسه های نایلونی به وزن 3 کیلوگرم به صورت دستی فشرده و به مدت 90 روزسیلو شدند. داده های حاصل از این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه شدند. تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه میانگین‌ها به روش دانکن انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) مخلوط تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی به نسبت 1:1 (به عنوان شاهد)، 2) شاهد + افزودنی باکتریایی تولید شده در آزمایشگاه ، 3) شاهد + اسیداستیک و 4) شاهد + اسیداستیک + افرودنی باکتریایی بودند. یافته ها:نتایج نشان داد بین تیمارها از نظر ماده خشک در روز 45ام پس از سیلو کردن اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (P0.05). اما با گذشت روزهای پس از سیلو کردن پروتئین خام، الیاف نامحلول درشوینده خنثی و اسیدی روند کاهشی داشتند. مقدار نیتروژن آمونیاکی بین تیمارهای آزمایشی در روز 45 بعد از سیلو کردن اختلاف معنی داری مشاهده شد (P0.05). بااین حال بالاترین و پایین ترین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی به ترتیب مربوط به تیمارهای باکتری و شاهد بود. از نظر بازده تولید پروتئین میکروبی اختلاف آماری معنی دار بود (P<0.05). میزان pHدر انتهای دوره معنی دار بود (P<0.05) و تمام تیمارها نسبت به شاهدpH پایین تری داشتند. هم‌چنین میزان ازت آمونیاکی در انتهای دوره معنی دار بود (P<0.05) و بالاترین ازت آمونیاکی متعلق به شاهد بود.نتیجه گیری:به‌طورکلی، نتایج نشان داد با افزایش زمان های پس از سیلو کردن، مقدار پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی و pH کاهش ولی مقدار نیتروژن آمونیاکی افزایش یافت. در کل استفاده از افزودنی های مختلف در مقایسه با گروه شاهد تأثیر قابل ملاحظه ای بر ارزش تغذیه ای سیلاژ مخلوط تفاله گوجه فرنگی و ضایعات کدو آجیلی نداشتند و با توجه به هزینه افزودن افزودنی ها و هم چنین داشتن اطلاعات و دانش فنی در ارتباط با افزودنی ها, توصیه می شود تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی بدون افزودن هرگونه افزودنی مصرف گردد.

Keywords