بررسی نقش شفقت به خود در اهمال‌کاری تحصیلی با واسطه‌گری اجتناب تجربه‌ای در دانشجویان دانشگاه یزد

Abstract

یکی از چالش‌هایی که بیشتر دانشجویان با آن روبه‌رو هستند، اهمال‌کاری تحصیلی به معنای تاخیر در انجام امور است.از آنجایی که اهمال‌کاری تحصیلی می‌تواند بر جنبه‌های مختلف زندگی دانشجویان تاثیرگذار باشد، با شناسایی عوامل مرتبط، می‌توان گامی در جهت کاهش و یا رفع آن برداشت؛ بنابراین مطالعة حاضر با هدف تعیین نقش شفقت به خود در اهمال‌کاری تحصیلی با واسطه‌گری اجتناب تجربه‌ای در دانشجویان دانشگاه یزد انجام شده است. طرح پژوهش در این مطالعه، توصیفی- همبستگی بود. شرکت‌کنندگان این پژوهش شامل 375 نفر (208 دختر و 167 پسر) از دانشجویان کارشناسی دانشگاه یزد در سال تحصیلی 98-1397بودند که بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌های پژوهش، از پرسش‌نامة اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، پرسش‌نامهشفقت به خود نف (2003) و پرسش‌نامه پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش همبستگی مبتنی بر رویکرد مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار AMOS ویرایش 24 انجام گرفت. نتایج نشان داد که شفقت به خود به صورت مستقیم، منفی و معنادار اجتناب تجربه‌ای (69/0- = β) و اهمال‌کاری تحصیلی (33/0- = β) را پیش‌بینی می‌کند. اجتناب تجربه‌ای نیز به صورت مستقیم، مثبت و معنادار اهمال‌کاری تحصیلی (24/0= β) را پیش‌بینی می‌کند. در نهایت نتایج نشان داد اجتناب تجربه‌ای در رابطة بین شفقت به خود و اهمال‌کاری تحصیلی دارای نقش واسطه‌ای است؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که با افزایش شفقت به خود و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی (کاهش اجتناب تجربه‌ای) می‌توان تا حدودی اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان را کاهش داد.

Keywords

• اهمال‌کاری تحصیلی
• شفقت به خود
• اجتناب تجربه‌ای
• دانشجو