بررسي مقايسه اي كيفيت بهداشتي هواي كلانشهرهاي تهران، اصفهان و شيراز در سال 1390

Abstract

زمينه و هدف: امروزه وضعيت نامطلوب كيفيت هوا در كلانشهرها موجب ايجاد طيف وسيعي از اثرات بهداشتي حاد و مزمن از اختلالات جزئي فيزيولوژيكي گرفته تا مرگ ناشي از بيماري هاي تنفسي و قلبي عروقي مي شود. بنابراين پايش آلاينده ها و تعيين مستمر كيفيت هواي كلانشهرها به منظور تدوين برنامه هاي كنترل آن، ضروري است. لذا هدف اين مطالعه، مقايسه كيفيت بهداشتى هواي شهرهاي تهران، اصفهان و شيراز در سال 1390 مى باشد. مواد و رو شها: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلى م ىباشد. غلظ تهاي لحظه اي آلايند ههاي هواي شهرهاي تهران، اصفهان و شيراز با مراجعه به سازمان حفاظت محيط زيست بدست آمد. سپس شاخص كيفيت هوا از طريق درون يابى بين غلظت آلاينده ها براي آلاينده های معیار هوای سه شهر و برمبنای جدول استاندارد کیفیت بهداشتی هوا به طبقات توصیف کننده طبقه بندی گردید. نتيجه گيري: كيفيت هواي سه شهر درسال 1390 بهداشتى نبوده و هواي شهرهاي تهران و اصفهان وضعيت نامطلوبترى نسبت به هواي شيراز داشته است.

Keywords

• آلاینده های هوا
• شاخص استاندارد آلودگی
• شاخص کیفیت هوا