خطاهای واژگانی در انشاهای فارسی نوشته شده توسط دانشجویان عرب زبان: تحلیل خطا و تحلیل مقابله‌ای

Abstract

این مقاله با بررسی‌ خطاهای واژگانی برگرفته از 200 انشای نگاشته‌شده توسط فارسی‌آموزان عرب‌زبان، رویکرد تازه‌ای را به آموزش‌های واژگانی در چارچوب «تحلیل خطا و تحلیل مقابله‌ای» پیشنهاد می‌دهد. از این تعداد، 100 زبان‌آموز در محیط فارسی‌زبان و 100 زبان‌آموز دیگر در محیط غیرفارسی‌زبان درس می‌خواندند. در انشای این افراد تعداد 927 خطا یافت شد. طبقه‌بندی لاچ (Llach, 2011) از خطاهای واژگانی که در این مقاله به کار گرفته شده، به آن دسته از خطاهای معنایی و صوری می‌پردازد که خاستگاهی بین‌زبانی و درون‌زبانی دارند. یافته‌های تحلیلی که با نرم‌افزار آماری اس.پی.اس.اس به‌دست آمد، نشان می‌دهد که در 5. 90 درصد از 200 انشاء دارای خطا، بیشترین موردی که زبان‌آموزان مرتکب شدند، خطاهای درون‌زبانی بود. خطاهای رایج در میان زبان‌آموزان خطاهای صوری و معنایی بودند که به‌ترتیب، 72 درصد و 5. 50 درصد از 200 انشا دارای خطا یافت شدند. همچنین، پژوهش حاضر نشان می‌دهد که رابطه آماری معناداری بین خطاهای بین‌زبانی (تداخل زبان اول) و محیط غیرفارسی‌زبان وجود دارد. این مسئله درستی نسخه میانی از تحلیل مقابله‌ای را اثبات می‌کند. داده‌های این جستار می‌تواند به‌عنوان راهنمایی برای پژوهشگران در نگارش فرهنگ واژگان و اصطلاح‌های خطاهای زبانی به کار گرفته شود.

Keywords

• خطاهای واژگانی
• تحلیل مقابله‌ای
• تحلیل خطا
• درون‌زبانی
• بین‌زبانی