ارزیابی مدل ساختاری تبیین اختلالات رفتاری و هیجانی در کودکان آزاردیده بر اساس انعطاف‌پذیری شناختی و تجارب نامطلوب دوران کودکی والدین با میانجی‌گری خودپنداره شخصی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل ساختاری پیش‌بینی اختلالات رفتاری و هیجانی در کودکان آزاردیده بر اساس انعطاف‌پذیری شناختی و تجارب نامطلوب دوران کودکی والدین با میانجی‌گری خودپنداره شخصی انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و با روش تحلیل مسیر است. 300 نفر از کودکان آزاردیده مراجعه‌کننده به کلینیک مشاوره شاهد و ایثارگر شهر خرم‌آباد به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌های انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و واندر وال، ترومای دوران کودکی برنشتاین و همکاران، علائم کودک و نوجوان گادو و اسپرافکین و مقیاس خودپنداره کودکان پیرز و هریس را تکمیل کردند. تحلیل داده‌ها به کمک مدل‌سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار Smart-PLS ورژن 3 انجام شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد 1/81 درصد از تغییرات واریانس اختلالات رفتاری و هیجانی کودکان توسط متغیرهای پژوهش قابل پیش‌بینی است. همچنین، نتایج بیانگر اثر غیرمستقیم انعطاف‌پذیری شناختی و تجارب نامطلوب دوران کودکی والدین بر اختلالات رفتاری و هیجانی کودکان به واسطه نقش میانجی‌گر خودپنداره شخصی بود. این نتایج برای متخصصان بهداشت روان به ویژه روان‌شناسان خانواده و جامعه که با قربانیان خشونت خانگی و خانواده‌های آنها کار می‌کنند، مفید است.

Keywords

• انعطاف‌پذیری شناختی
• تجارب منفی دوران کودکی
• اختلالات رفتاری- هیجانی
• خودپنداره