مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Feb 2021)
تأثیر تمرین هوازی با شدت بالا و متوسط بر سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاستی-21 و فعالیت آنزیم پاراکسوناز-1 در موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب غیرالکلی
Abstract
زمینه و هدف کبد چرب غیرالکلی، تجمع چربی در کبد است که خطر بروز بیماری قلبی- عروقی، کارسینومای کبدی و دیابت را افزایش می‌دهد و تمرینات بدنی می‌تواند احتمالاً سبب کاهش چربی کبدی گردد. هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت بالا و متوسط بر سطوح سرمیFGF-21 و آنزیمPON-1 در کبد چرب غیرالکلی بود. مواد و روش‌هادر این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار (با میانگین وزن 10±210 گرم) به‌طور تصادفی به پنج گروه مساوی 1) کنترل (سالم) 2) کنترل (کبد چرب) 3) سالین 4) تمرین با شدت بالا و 5) تمرین با شدت متوسط تقسیم شدند. دوره تمرین در مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه انجام شد. نمونه‌هایسرمیدر 48 ساعتپسازآخرینجلسهتمرینیودروضعیت 12 ساعتناشتاییجمع‌آوریشد. آنالیزواریانسیک‌طرفهوآزمونتوکیدرسطحP < 0.05مورداستفادهقرارگرفت. یافته‌هاسطوح سرمی FGF-21 در گروه تمرین با شدت بالا و شدت متوسط در مقایسه با گروه کنترل (کبد چرب) کاهش معناداری داشت (P≤0.001). همچنین سطوح سرمی PON-1 در گروه تمرین با شدت بالا و شدت متوسط در مقایسه با گروه کنترل (کبد چرب) کاهش معناداری داشت (P≤0.01) و تفاوت معناداری بین دو گروه تمرینی مشاهده نشد. نتیجه‌گیریطبق نتایج این مطالعه، تمرین ورزشی با شدت بالا و متوسط با کاهش FGF-21 و افزایشPON-1 سرمی می‌تواند سبب کاهش خطرات اختلالات کبدی در موش‌های صحرایی مبتلا به کبدچرب غیرالکلی گردد.
