نقش واسطه‌ای خودکنترلی پایین در رابطه بین ویژگی‌های شخصیت و استفاده پرخطر و مشکل‌آفرین از اینترنت در دانشجویان دختر و پسر

Abstract

مقدمه: در بین نوجوانان و جوانان استفادة مشکل­آفرین از اینترنت به یک عامل تهدید کنندة سلامت تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش واسطه­ای خودکنترلی پایین در رابطة ویژگی­های شخصیتی و رفتار استفادة پرخطر و مشکل­آفرین از اینترنت در دانشجویان دختر و پسر انجام شد.روش: 450 دانشجو (230 پسر و 220 دختر) به فهرست پنج عامل بزرگ (جان و استریستاوا، 1999)، مقیاس خودکنترلی پایین (گراسمیک، تیتلی، بورسیک و آرنیکلیو، 1993) و مقیاس غربالگری استفادة پرخطر و مشکل­آفرین از اینترنت (جلینکینگ و همکاران، 2014) پاسخ دادند.نتایج:یافته‌ها نشان داد که در کل نمونه و در هر دو گروه دانشجویان دختر و پسر، مدل واسطه­مندی نسبی خودکنترلی پایین در رابطة ویژگی­های شخصیتی و استفادة پرخطر و مشکل­آفرین از اینترنت با داده­ها برازش مطلوبی داشت. علاوه بر این، نتایج تخصیص گروهی روابط ساختاری نشان داد که روابط بین متغیرها در دو گروه دانشجویان دختر و پسر هم­ارز بودند. نتایج نشان داد که در مدل کلی و مدل­های مربوط به دانشجویان دختر و پسر، تمامی وزن­های رگرسیونی از لحاظ آماری معنادار بودند.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که بخشی از پراکندگی بین قلمروهای مفهومی ویژگی­های شخصیتی و رفتار استفادة پرخطر از اینترنت از طریق تغییر در نمرات خودکنترلی پایین دانشجویان دختر و پسر قابل تبیین است.

Keywords

• استفادة پرخطر از اینترنت
• خودکنترلی پایین
• مدل میانجیگری تعدیل شده
• ویژگی‌های شخصیتی