تأثیر مشاوره مادر محور بر خودکارآمدی و نگرانی دوران بارداری : مطالعه نیمه تجربی توانمندسازی مبتنی بر نیاز در مادران نوجوان شهر زاهدان

Abstract

مقاله پژوهشی مقدمه: افزایش نگرانی‌ها و خودکارآمدی پایین با افزایش پیامدهای نامطلوب بارداری در نوجوانان در ارتباط است. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین تأثیر مشاوره‌ی مادرمحور برخودکار آمدی زایمان و نگرانی دوران بارداری در مادران نوجوان انجام گردید. روش‌ها: این مطالعه‌ی نیمه‌تجربی در سال 1402 بر روی 70 نوجوان پرایمی‌گراوید مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت زاهدان انجام شد. مداخله شامل6 جلسه مشاوره گروهی به مدت 60-45 دقیقه در سه ماهه‌ی دوم بارداری بود. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ی خودکارآمدی زایمان و نگرانی دوران بارداری کمبریج بود. تجزیه و تحلیل بر روی داده‌های 32 نفر در گروه مداخله و 30 نفر در گروه شاهد با استفاده Independent Samples T-test و Paired T-test با سطح معنی‌داری 05/0 > P استفاده گردید. یافته‌ها: قبل از مداخله، میانگین نمره‌ی خودکارآمدی در گروه مداخله (16/75 ± 93/03) و شاهد (15/24 ± 99/1) اختلاف معنی‌داری نداشت (0/14 = P) اما پس از انجام مداخله، اختلاف معنی‌داری بین گروه مداخله (12/74 ± 131/53) و شاهد (14/86 ±100/4) مشاهده شد (0/001 >P). از نظر میانگین نمره‌ی نگرانی قبل از مداخله، بین گروه مداخله (10/9 ± 81/18) و شاهد (7/23 ±84/5) اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (0/16 = P) اما پس از انجام مداخله، اختلاف معنی‌داری بین گروه مداخله (9/86 ± 54/09) و شاهد (6/41 ± 86/3) وجود داشت (0/001 > P). نتیجه‌گیری: مشاوره‌ی مادر‌محور، باعث افزایش خودکارآمدی زایمان و کاهش نگرانی‌های دوران بارداری در نوجوانان باردار می‌شود. برگزاری جلسات مشاوره مبتنی بر نیاز مادران در کنار مراقبت‌های معمول برای بهبود مراقبت‌ها توصیه می‌شود.

Keywords

• مشاوره؛ خودکارآمدی؛ نگرانی؛ مراقبت‌های پره ناتال؛
• بارداری نوجوانان