Ana modelin elde edilmesinde vakumlu kabin tekniği

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı karıştırma ve döküm tekniklerinin alçının fiziksel özellikleri üzerine etkisini karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma planı iki yönlü olarak düzenlenmiştir; farklı karıştırma tekniklerinin alçının fiziksel özellikleri ve kalitesi üzerine etkisini incelemek. Örnekler karıştırma tekniklerine göre dört gruba ayrıldı: El ile karıştırma (Grup H), vakumlu mikser ile karıştırma (Grup VM), vakumlu kabin ile karıştırma (Grup VK), vakumlu mikser ve sonrasında vakumlu kabin kombinasyonu(Grup VM/VK) . Altmış örnek, üç nokta bükülme testi için hazırlandı. Model kırıklıkları kaydedilerek Kruskal-Wallis istatistik testi ile analiz edildi. Alt çene fantom akrilik dişler (Diş No: 43, 42, 41, 31, 32, 33) shoulder basamaklı metal desteksiz seramik veneer kron preparasyonu yapıldı ve ölçü alındı. Ana model üzerindeki poroziteler x40 büyütmeli mikroskop altında incelendi. Sonuçlar analizi için Tek Yönlü Varyans Analiz (α = 0.05) yöntemi kullanıldı. Bulgular: Sonuçlar göster, VM/VK tekniğinin modeldeki poroziteyi anlamlı ölçüde (p < 0.05) azalttığını ve modelin dayanım derecesini arttırdığını göstermiştir. En yüksek dayanım değeri Grup VM/VK' da (31.8 ± 0.7 MPa) oluşurken en az dayanım değeri Grup H' de (20.8 ± 0.1 MPa) oluştu. Sonuç: Vakumlu kabin ve vakumlu mikser tekniği ile kombinasyonu ana model dayanıklılığını arttırır ve poroziteyi azaltır. Bundan dolayı bu teknik ana modellerin dökülmesi için düzenli olarak kullanılabilir.

Keywords

• ana model
• döküm tekniği
• fiziksek özellikler
• master model
• physical properties
• pouring technique