Obrona cywilna jako element systemu obronnego terytorium Szwecji

Abstract

Celem artykułu jest ukazanie aspektu działania państwa szwedzkiego, przez ujęcie jego możliwości w zakresie zarządzania kryzysowego i ochrony ludności, w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej, bądź zagrożenia bezpieczeństwa państwa lecz przede wszystkim w kontekście zagrożenia wojennego czy wręcz wojny. W szczególności analizie poddana została problematyka roli podsystemu obrony cywilnej w szerszym systemie obrony terytorialnej Szwecji, z punktu widzenia zarządzania kryzysowego i ochrony ludności w czasie pokoju i w czasie wojny. Podstawowe pytania, jakie przyświecały podjętym rozważaniom, odnosiły się do kwestii realizacji założeń prowadzenia całkowitej obrony państwa w dwóch zasadniczych filarach: militarnym i cywilnym przez obronę cywilną, którego zasadniczym celem jest zapewnienie ochrony ludności cywilnej zagrożonej działaniami związanymi z: wystąpieniem sytuacji nadzwyczajnej, zagrożenia bezpieczeństwa państwa lub wojny, a także działań podsystemu obrony cywilnej w sytuacji reagowania na potrzeby sfery społecznej (obywatelskiej). W toku procesu badawczego dokonano analizy miejscowych rozwiązań w zakresie współpracy sfery militarnej i cywilnej w aspekcie problematyki planowania cywilnego i koordynacji działań pomiędzy wojskowymi strukturami terytorialnej administracji wojskowej, a komórkami kierowniczymi sił obrony cywilnej oraz elementów pochodnych ze sfery organizacji pozarządowych.

Keywords

• Obrona cywilna
• obrona terytorialna
• samorząd terytorialny
• NGO
• zarządzanie kryzysowe