استفاده از داده های اولیۀ فرهنگی برای تفسیر : نگاهی به تورهای پرنده نگری

Abstract

طبیعت بکر ایران همواره توسط ایرانیان باستان مورد احترام بوده است و تا چند دهۀ پیش، به زندگی شهرها همچنان مسلط بود، اما این روزها رنگ و رونق قدیم را ندارد. زندگی شهری و بلعیده‌شدن حیات طبیعی، گونه‌های متفاوت جانوری و گیاهی را به نابودی کشانده است. اکوتوریسم که یکی از محبوب‌ترین انواع گردشگری است در سال‌های اخیر مورد توجه ویژۀ گردشگران قرار گرفته است. مشاهدۀ پرندگان بدون آزار‌رساندن به آنها را پرنده‌نگری می‌نامند که یکی از زیرشاخه‌های اکوتوریسم است. پرنده به عنوان بخش مهمی از پوشش جانوری طبیعت ایران، جلوه‌ای از زیبایی و معنا بوده است. این موجود پای در زمین و بال در آسمان دارد و همواره ذهن و چشم گردشگران را به خود مشغول کرده است. اما آیا معرفی و شناسایی ظاهر و رفتار پرندگان، داده‌های کافی برای علاقمندان به پرنده‌نگری است؟ سؤال پژوهش این است که چگونه می‌توان از دیدگاه عامه، ادبیات، شعر، اسطوره و ارتباط بین انسان و پرنده، لایه‌های تفسیری ارایه کرد. این مطالعه با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای برای شناخت مفاهیم اولیه و مصاحبه با خبرگان برای معرفی روش تفسیر انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد تقابل بین نگاه عامه با حقایق و حرکت از داده‌های جزئی به مفاهیم کلی، امکان دستیابی به گونه‌ای خاص از تفسیر را ممکن خواهد ساخت.

Keywords

• پرنده‌نگری
• گردشگری
• تفسیر
• تفسیرگری