Dijital Din Eğitimi

Abstract

İletişim araçlarının yaygınlaşmasıyla bilgiye ulaşmak bir sorun olmaktan çıkmış, bilgiye ulaşma şekli ve güvenirliliği daha önemli hale gelmiştir. Ana öğesinin bilgi olduğu eğitimin de bu dönüşümden önemli ölçüde etkilendiği söylenebilir. Teknolojik imkânların eğitimde kullanılmaya başlanmasıyla birlikte gerek ulaşılan bilginin niceliği ve gerekse elde edilen bilginin çeşitliliğinde yüksek düzeyde bir artma gözlemlenmektedir. Din eğitiminin de iletişim alanındaki gelişmelerden payına düşeni alarak eğitim materyalleri açısından gerekli dönüşümleri zamanında gerçekleştirmesi elzemdir. Nitekim din eğitiminin dijital araçları kullanmada diğer eğitim alanlarından geride kalması dinin gelecek nesillere aktarılmasında ciddi problemleri beraberinde getirecektir. Din eğitimi, toplumların kültürel ve manevi değerlerini yeni nesle aktarmanın temel yollarından biri olduğu için, dijitalleşme sürecinin bu alana uyumu büyük önem arz etmektedir. Bir yaygın din eğitimi aracı olarak değerlendirilebilecek dijital mecralar birçok kişinin rahatlıkla ulaşabileceği avantajları barındırırken, her konunun her ortamda konuşulması, tartışılması ve anlatılması aynı zamanda kafa karışıklığına, ulaşılan bilginin sıhhatiyle ilgili tereddütlere sebep olmakta, bu da din öğretiminin kontrolünü zorlaştırmaktadır. Makalede, dijital çağda din eğitimi ve öğreniminin dinamikleri, 567 katılımcıyı kapsayan bir anket çalışmasıyla incelenmeye çalışılmıştır. Araştırmada dijital platformların din eğitimi üzerindeki etkileri, katkıları ve potansiyel zorlukları ayrıntılı bir şekilde ele alınmıştır. Dijital medyanın din öğretimindeki yeri, bu yeni ortamda bilgi doğruluğunun nasıl sağlanabileceği ve eğitimin niteliğindeki dönüşüm tartışılarak kontrol mekanizmaları tespit edilmeye gayret edilmiştir. Anket sonuçları, katılımcıların önemli bir kısmının din eğitimiyle ilgili bilgileri dijital kanallar aracılığıyla edinmeye yönelik bir eğilim içerisinde olduğunu ortaya koymuştur. Bu eğilim, dijital araçların din eğitimi süreçlerine sağladığı olumlu katkıları göstermektedir. Katılımcılar, teknolojik imkanların eğitimde kullanılmasının bilgiye ulaşmayı kolaylaştırdığını ve bilgi çeşitliliğini artırdığını ifade etmiştir. Ancak, dijital ortamda sunulan dini içeriklerin kalitesi ve güvenilirliği hususunda endişeler de dile getirilmiştir. Makale, dijital platformlarda sunulan din eğitiminin nitelikleri ve bireylerin dini anlayışları üzerindeki etkisini de değerlendirmekte, dijital din eğitiminin potansiyelini ve bu alanda karşılaşılan zorlukların üstesinden gelmek için atılması gereken adımlara yönelik düşünceler ortaya koymaktadır. Ayrıca, dijital platformlarda sunulan din eğitiminin nitelikleri ve bireylerin dini anlayışları ve yaşayışları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Bu bulgular, dijital araçların din eğitimi süreçlerine sağladığı olumlu katkıları ortaya koyarken, aynı zamanda teknolojinin yaygınlaşmasının din eğitiminin geleceği üzerinde nasıl bir etki yarattığını da vurgulamaktadır. Araştırma, dijital çağda din eğitiminin önemini ve bu alandaki çalışmaların, eğitim süreçlerini daha etkili, erişilebilir ve kapsayıcı hale getirecek şekilde yönlendirilmesi gerektiğini göstermektedir. Eğitimin kalitesini ve güvenilirliğini sağlamak amacıyla dijital eğitim araçlarının etkin kullanımı, eğitim kalitesini artırmak için atılması gereken adımlar ve karşılaşılan zorlukların üstesinden gelmek için stratejilerin geliştirilmesi gerekmektedir. Makale, dijital platformların din eğitimi ve öğreniminin nasıl şekillendirilebileceğine dair kapsamlı bir bakış sunmaya çalışmış, dijital eğitim araçlarının din eğitimi süreçlerinde nasıl daha etkin kullanılabileceğini tartışmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni uygulanan makalede veri toplama aracı anket çalışması yapılmıştır. Toplanan verilerin değerlendirilmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır.