Baspārish (Aug 2018)
مروری بر غشاهای پلیمری به‌کار رفته در بازسازی هدایت‌شده بافت پیرادندانی: بخش 1
Abstract
پریودنتیت از شایع‌ترین بیماری‌های دهان و دندان است که به تخریب بافت‌های پیرادندانی منجر می‌شود. در سال‌های اخیر، روش‌های متفاوتی برای بازسازی این بافت‌ها بررسی شده‌اند. بازسازی هدایت‌شده بافت، نوعی فن جراحی است که با استفاده از غشا به‌طور فیزیکی از بافت آسیب‌دیده در برابر مهاجرت پرتعداد سلول‌های پرسرعت، نظیر سلول‌های اپیتلیوم و بافت همبند لثه، محافظت کرده و بستر مناسبی برای استقرار و تکثیر سلول‌های بافت مدنظر دارای سرعت مهاجرت کمتر، مانند رباط پیرادندانی و استخوان آلوئول، فراهم می‌کند. در این مطالعه، انواع غشاهای پلیمری پرکاربرد در بازسازی ضایعات پیرادندانی بر پایه پلیمرهای طبیعی و سنتزی معرفی شده‌اند. پلیمرهای طبیعی مرسوم، شامل پلی‌ساکاریدها و پلی‌پپتیدها بوده و پلیمرهای سنتزی معمولا بر پایه پلی‌استرها هستند. هر یک از این پلیمرها دارای معایب و مزایایی هستند. به‌عنوان مثال، اگرچه غشاهای برپایه پلیمرهای طبیعی دارای خواص زیستی مناسبی هستند، ولی استحکام مکانیکی آن‌ها معمولا کم و چرخه تخریب کوتاهی دارند. در مقابل، غشاهای برپایه پلیمرهای سنتزی، از زیست‌تخریب‌پذیری قابل کنترل و استحکام مکانیکی مناسبی برخوردارند. با وجود این، فعالیت زیستی آن‌ها به خوبی پلیمرهای طبیعی نیست. همچنین در برخی از موارد، محصولات تخریب آن‌ها می‌توانند سبب بروز واکنش‌های التهابی جسم خارجی شود.
Keywords
