Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jan 2022)

تأثیر توالی شدت تمرینات مقاومتی بر برخی از شاخص‌های آنتی اکسیدانی و مالون‌دی‌آلدئید پلاسما در مردان دارای اضافه وزن

  • اسد مردانی,
  • حسین عابد نطنزی,
  • ماندانا غلامی,
  • فرشاد غزالیان,
  • کمال عزیزبیگی

DOI
https://doi.org/10.32598/SJRM.10.6.13
Journal volume & issue
Vol. 10, no. 6
pp. 1258 – 1269

Abstract

Read online

مقدمه و اهداف امرزوه در طراحی تمرینات مقاومتی متغیرهای زیادی مورد توجه قرار می‌گیرند، به‌طوری که سازگار‌ی‌های فیزیولوژیکی را ممکن است تحت‌تأثیر قرار دهند. با وجود تأثیر مثبت تمرینات مقاومتی بر رفتار آنتی اکسیدانی و فشار اکسیداتیو، تأثیرپذیری این عوامل نسبت به متغیرهایی مانند توالی شدت تمرینات مقاومتی مشخص نیست. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر توالی شدت تمرینات مقاومتی بر آنتی اکسیدان‌ها و مالون‌دی‌آلدئید پلاسما درمردان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 30 مرد جوان دارای اضافه وزن به‌طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و به طور غیرتصادفی در گروه تمرینات مقاومتی هرمی (10=n)، هرمی معکوس (10=n) و کنترل(10=n) قرار‌گرفتند. برنامه تمرینات مقاومتی هشت هفته‌ای به‌صورت سه روز متناوب در هفته انجام شد. چنانکه گروه تمرینات مقاومتی هرمی با استفاده از افزایش تدریجی بار وکاهش تعداد تکرار‌ها تا رسیدن به قدرت بیشینه در ست آخر، برنامه تمرین مقاومتی را انجام دادند، در حالی که گروه تمرینات مقاومتی هرمی معکوس دقیقاً همین برنامه را به‌طور معکوس انجام دادند. نمونه‌گیری خون قبل و بعد از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین انجام شد و سطوح فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز با استفاده از روش مک کورد و فریدوویچ، گلوتاتیون پراکسیداز با استفاده از روش پاژلیا و والنتین ، ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما با استفاده از روش سنجش توان کاهش آنتی اکسیدان فریک و غلظت مالون دی‌آلدئید با استفاده از روش آوست و بوگ در پلاسما اندازه‌گیری شدند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازگیری‌های مکرراستفاده شد.یافته‌ها مشاهده شد فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز در گروه هرمی (0/024=P) و هرمی معکوس (0/029=P) به‌طور معناداری افزایش یافت. آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در گروه هرمی (0/008=P) و هرمی معکوس (007=P) نسبت به کنترل نیز به‌طور معناداری افزایش یافت. همچنین ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما تنها در گروه هرمی (0/047=P) به‌طور معناداری افزایش داشت. غلظت مالون‌دی‌آلدئید در گروه هرمی (0/019=P) و هرمی معکوس (0/041=P) به‌طور معناداری کاهش یافت. در هیچ کدام از متغیرهای مذکور بین دو گروه هرمی و هرمی معکوس اختلاف معناداری مشاهده نشد (0/05˃P). نتیجه‌گیری بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، به نظر می‌رسد تمرینات مقاومتی هرمی و هرمی معکوس می‌توانند موجب بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی در مردان دارای اضافه وزن شوند، اما نسبت به هم مزیتی ندارند.

Keywords