توسعه آموزش جندی‌شاپور (Jan 2015)
تأثیر روش آموزش مستقیم بر مهارت خواندن دانش آموزان با ناتوانی یادگیری خواندن در پایه ی دوم ابتدایی
Abstract
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مستقیم بر مهارت خواندن کودکان با ناتوانی یادگیری (اختلال خواندن) بوده است. روش پژوهش تجربی و از طرح تک‌آزمودنی از نوع چند خط پایه استفاده شده است. برای این منظور از بین دانش‌آموزان پایه‌ی دوم ابتدایی مراجعه‌کننده به مراکز مشکلات ویژه‌ی یادگیری نواحی یک و دو شهر یزد در سال تحصیلی 1391-92 تعداد چهار نفرکه بر اساس ارزیابی‌های انجام شده، با ناتوانی ویژه‌ی یادگیری خواندن (اختلال خواندن) تشخیص داده شدند به روش نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب شدند. ابزارهای پژوهشی شامل: مقیاس تجدید نظر شده‌ی هوش وکسلر، آزمون خواندن و نارساخوانی نما، آزمون خواندن کلمات (یکی از خرده‌آزمون‌های نما) و پرونده‌ی تحصیلی و بهداشتی دانش‌آموزان بود . مقیاس تجدید نظر شده‌ی هوش وکسلر برای تشخیص افتراقی اختلال خواندن از کم‌توانی ذهنی به کار برده شد. آزمون خواندن نما جهت تشخیص اختلال خواندن و نارساخوانی و از خرده‌آزمون خواندن کلمات جهت ترسیم خط پایه و سطح پیشرفت آزمودنی‌ها استفاده شد. برنامه ی آموزش مستقیم طراحی شده (متغیر مستقل) بر روی هر چهار آزمودنی اجرا شد. پس از اجرای برنامه ی آموزشی، سه هفته برنامه ی پیگیری اجرا شد. یافته ها نشان داد که هر چهار آزمودنی پس از اجرای برنامه‌ی آموزشی توانستند به رفتار هدف دست یافته و در مرحله ی پی گیری نتایج نشان داد که این تأثیر پایدار بوده و رفتار هدف کاهش نیافته است. نتیجه ای که گرفته شد این است که برنامه ی آموزشی مستقیم بر مهارت خواندن دانش‌آموزان با ناتوانی ویژه‌ی یادگیری خواندن تأثیر مثبت دارد.
