Wykorzystanie metody fitoindykacji do identyfikacji uwilgotnienia siedlisk łąkowych w dolinie Ochoży

Abstract

Podstawą identyfikacji warunków wilgotnościowych mogą być różne elementy siedliska, do których należą: rodzaj gleby, typ zasilania, stosunki wodne, zbiorowiska roślinne. W niniejszej pracy wykorzystano metodę fitoindykacji opartą na znajomości wymagań wilgotno-ściowych poszczególnych gatunków roślin łąkowych tworzących zbiorowisko. W tym celu zastosowano 10-stopniowa skalę Klappa, ustalając wymagania poszczególnych gatunków. Średnia liczba wilgotnościowa wyliczona na podstawie tabeli zdjęć fitosocjologicznych wynosi 5,8, co jest wynikiem sytuującym obiekt na granicy siedliska świeżego i wilgotnego przesychającego z tendencją do obniżania się uwilgotnienia. Kolejnym sposobem identyfikacji jest indykacja uwilgot-nienia siedlisk na podstawie amplitud wilgotnościowych zbiorowisk roślinnych. Najwięcej zdjęć fitosocjologicznych zaliczono do siedlisk suchych okresowo nawilżanych B3 oraz wilgotnych przesychających C2. Najmniejsze powierzchnie zajmowały siedliska bagienne E3.

Keywords

• obiekt melioracyjny
• zbiorowiska łąkowe
• rośliny wskaźnikowe