Ṭibb-i Tavānbakhshī (Apr 2017)
اثر بازخورد هنجاری بر کنترل تعادل و همسانی عملکرد عضلانی در سطوح متغیر دشواری تکلیف
Abstract
مقدمه و اهداف توجه صرف به شاخصهای روانشناختی و خلاء اطلاعات فیزیولوژیکی در خصوص مکانیسم اثرگذاری بازخورد هنجاری بر عملکرد در تکالیفی با دشواری بالا (اغتشاش در حس بینائی و عمقی) خصوصا در تکالیف تعادلی، زمینهساز پژوهش حاضر شد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر بازخورد هنجاری بر کنترل تعادل و همسانی عملکرد عضلانی در سطوح متغیر دشواری تکلیف در افراد مبتدی بود. مواد و روشها پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. 20 آزمودنی (با میانگین سنی 59/23±30/1) بهصورت در دسترس و بهطور تصادفی در دو گروه هنجاری مثبت و کنترل قرار گرفتند. مرحله اکتساب شامل اجرای 160 کوشش (10×16) در مدت 4 روز بود. پس آزمون عملکرد، پس از آخرین جلسه تمرین برگزار شد. افراد در گروه بازخورد هنجاری مثبت، اطلاعاتی بهتر از میانگین عملکردی خود در هر بلوک تمرینی دریافت میکردند. شاخصهای کنترل قامت و فعالیت الکتریکی عضلات بهوسیله سیستم تعادل سنج بایودکس و تکنیک الکترومایوگرافی و دستگاه مگاوین بهدست آمد. از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازهگیری مکرر و آزمون تحلیل کوواریانس به منظور بررسی تفاوت گروهها در شاخص تعادلی و الکترومایوگرافی عضلات استفاده شد. یافته ها نتایج، برتری گروه بازخورد هنجاری مثبت (31/0±45/1M=) نسبت به گروه کنترل (24/1±97/5M=) را در شاخصهای تعادلی (004/0P=) و همسانی عملکردی عضلات راست رانی (007/0P=) و سرینی میانی (04/0P=) در سطوح متغیر دشواری تکلیف نشان داد. نتیجه گیری یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که بازخورد هنجاری مثبت به عنوان یک پلاسیبو روانشناختی میتواند کارکرد انگیزشی مهمی را مستقیما در سطح تغییرات فیزیولوژیکی کنترل تعادل و همسانی عملکرد عضلانی داشته باشد.