تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی با استفاده از پاوربال® بر قدرت، حس عمقی و عملکرد حرکتی اندام فوقانی در والیبالیست های مبتلا به آرنج تنیس‌بازان

Abstract

مقدمه و اهداف آرنج تنیس‌بازان شایع‌ترین نوع آسیب استفاده بیش از حد اندام فوقانی در ورزشکاران است که درد قابل توجه و نقص عملکرد را در اندام آسیب­دیده به‌همراه دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی با استفاده از پاوربال بر قدرت عضلات اکستنسور مچ، حس عمقی مچ، قدرت گیرش و عملکرد حرکتی اندام فوقانی والیبالیست­های مبتلا به آرنج تنیس‌بازان بود. مواد و روش‌ها برای اجرای پژوهش نیمه­تجربی حاضر، 30 والیبالیست مبتلا به آرنج تنیس‌بازان به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم­بندی شدند. جهت اندازه‌گیری قدرت عضلات اکستنسور مچ دست، حس عمقی مچ، قدرت گیرش و عملکرد حرکتی آزمودنی‌ها قبل و پس از اجرای برنامه مداخله‌ای (هشت هفته تمرین مقاومتی با استفاده از پاوربال) به ترتیب از داینامومتر آیزوکینتیک، داینامومتر دستی، و آزمون تعادلی وای برای اندام فوقانی استفاده شد. یافته‌ها نتایج تحقیق حاضر نشان داد تمرینات پاوربال تاثیر معنا‌داری بر قدرت اکستنشن مچ دست (009/0=P)، حس عمقی مچ (011/0=P) قدرت گرفتن (001/0=P)، و عملکرد حرکتی اندام فوقانی (001/0=P) داشته است. نتیجه‌ گیری با توجه به تاثیر معنادار تمرینات با استفاده از پاوربال بر قدرت اکستنشن مچ، حس عمقی مچ، قدرت گیرش و عملکرد حرکتی اندام فوقانی، استفاده از این تمرینات در مراحل توانبخشی بیماران دارای نقص در فاکتورهای ذکرشده پیشنهاد می­گردد.

Keywords

• پاوربال
• عملکرد
• قدرت
• حس عمقی
• آرنج تنیس‌بازان