Przyszłość wychowania w świecie bez przyszłości*

Abstract

Przełom wieków i tysiącleci sprzyjał stawianiu pytań o to, co żegnamy z upływem XX wieku i co nas czeka w wieku XXI. W syntezach i prognozach powstałych na przełomie wieków pojawiły się zupełnie sprzeczne wizje, które łączyło jedno: głoszenie końca dotychczasowych dziejów ludzkości. Ogłoszono przeto „koniec historii”, gdyż cywilizacja europejska dotarła – zwłaszcza w USA, Europie Zachodniej, Japonii, Australii i Kanadzie – do kresu swych możliwości, osiągnęła najlepsze i trwałe rozwiązania w zakresie demokracji politycznej, gospodarki, dobrobytu i wygody życia rodzin.