تاثیر محیط یادگیری مبتنی بر مباحثه بر بهبود مهارت‌های تصمیم‌گیری اخلاقی-اجتمایی: مقایسه دو راهبرد الگوسازی و مربی‌گری

Abstract

این مطالعه به بررسی تأثیر محیط یادگیری مبتنی بر مباحثه تحت پشتیبانی معلم (الگوسازی و مربی‌گری) بر بهبود مهارت‌های تصمیم‌گیری اخلاقی- اجتمایی دانش‌آموزان پرداخته است. سه کلاس پایة ششم دبستان انتخاب و به طور تصادفی در گروه‌های آزمایشی 1 (راهبرد الگوسازی)، آزمایش 2 (راهبرد مربی‌گری) و آزمایشی 3 (راهبرد ترکیبی) قرار داده شدند. سه محیط یادگیری با پشتیبانی معلم، به نام محیط یادگیری مبتنی بر مباحثه طراحی و این پشتیبانی‌های آموزشی در محیط‌های یادگیری اعمال شد. پس از اجرای پیش‌آزمون، یک واحد یادگیری شش‌هفته‌ای تصمیم‌گیری اخلاقی - اجتمایی مبتنی بر مباحثه در مورد داستان‌های اخلاقی، با پشتیبانی آموزشی الگوسازی، مربی‌گری، یا ترکیبی اجرا شد. داده‌های حاصل از پیش‌آزمون - پس‌آزمون و آزمون کاربرد مهارت‌های تصمیم‌گیری با استفاده از یک طرح کدگذاری که براساس پیشینة پژوهشی مربوط طراحی شده بود، مورد تحلیل قرار گرفت. برای تحلیل داده‌های گردآوری شده از آزمون آماری تحلیل واریانس برای اندازه‌گیری مکرر وتحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج نشان داد که دانش‌آموزان در شرایط یادگیری مبتنی بر مباحثه با پشتیبانی ترکیبی از نظر اکتساب و کاربرد مهارت‌های تصمیم‌گیری و رضایت از دو شرایط دیگر عملکرد بهتری داشتند. همچنین، دانش‌آموزانی که در فرایند مباحثه از طریق الگوسازی پشتیبانی شده بودند، نسبت به گروه مربی‌گری، در اکتساب و کاربرد مهارت‌های تصمیم‌گیری، عملکرد بهتری داشت. کاربردها، محدودیت‌ها و پیشنهادها برای پژوهش‌های آینده مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords

• مهارت‌های تصمیم‌گیری
• محیط یادگیری مبتنی بر مباحثه
• الگوسازی
• مربی‌گری