بررسی برخی پارامترهای فیزیکی، سلولی و بیوشیمیایی مایع پریکارد در گاومیش رودخانه‌ای خوزستان (Bubalus bubalis)

Abstract

ارزیابی دستگاه قلبی- عروقی، یکی از مراحل با اهمیت در معاینه دام‌ها و روشی جهت تعیین سلامت این دستگاه می‌باشد در این بین، بررسی مایع پریکارد می‌تواند تا حد زیادی به ارزیابی سلامت قلب کمک نماید. بدین منظور از خون و مایع پریکارد تعداد 60 رأس گاومیش به ظاهر سالم کشتارشده در کشتارگاه اهواز، نمونه­گیری صورت گرفت. نمونه‌های مایع پریکارد از نظر رنگ، شفافیت، وجود یا عدم وجود لخته و همچنین حجم، وزن مخصوص، شمارش سلولی و نیز غلظت فیبرینوژن، پروتئین و گلوکز مورد بررسی قرار گرفتند. در تمامی نمونه­ها، مایع پریکارد رنگ کهربایی داشته و نیمه­شفاف بود و در صورت جمع‌آوری در لوله‌های فاقد ماده ضدانعقاد، به سرعت منعقد می‌گشت. متوسط و خطای استاندارد حجم مایع پریکارد 8/17±4/37 میلی‌لیتر، وزن مخصوص آن 0004/±1021، تعداد گلبول‌های قرمز و سفید مایع مذکور به ترتیب 3000±9000 و160±3300 سلول در میکرولیتر و نیز غلظت فیبرینوژن و پروتئین تام آن به ترتیب 2/4±9/146 و 07/0±05/2 گرم در دسی­لیتر و مقدار گلوکز آن ­هم 5/9±3/100 میکروگرم در دسی­لیتر تعیین گردید. فراوانی نوتروفیل‌ها، لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌های مایع پریکارد نیز به ترتیب 6/1±2/52، 7/1±1/46، 2/0±3/1 و 2/0±8/0 درصد بود. به نظر می‌رسد که مایع پریکارد گاومیش رودخانه‌ای خوزستان، ویژگی‌هایی شبیه به مایع صفاقی گاو را داشته و همچنین شباهت برخی مشخصات آن به ترانسودای اصلاح­شده، قابل توجه می­باشد که بایستی در تحلیل نتایج پاراسنتز مایع پریکارد گاومیش‌های مشکوک به بیماری‌های قلبی به‌ویژه بیماری‌های پریکارد مدنظر قرارگیرد.

Keywords

• آنالیز
• خوزستان
• مایع پریکارد
• گاومیش رودخانه‌ای