Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Dec 2020)
Faruk Duman'ın “Sencer ile Yusufçuk” Adlı Öyküsünde Yenilikçi Arayışlar
Abstract
Edebî türlerden biri olan öykü, diğer türler gibi belirli özellikler taşır. Bu belirliliği aşmak, eserlerin özgünleşmesinde ilk şartlardan sayılabilir. Yazarın bakış açısı ve yaklaşımıyla şekillenen öykü, yine yazar tarafından sıradan ya da orijinal bir nitelik kazanır. Türk öykücülüğünde nice özgün eser arasından sıyrılıp yeni bir öykü dünyası kurmak için yazarların yeni bir arayışa girmeleri gerekir. Yenilikçi bir arayış içinde eser veren yazarlardan biri de Faruk Duman'dır. 1990 sonrası Türk öykücülüğünde öne çıkan isimlerden biri olan yazar, öykülerinde yeni'yi deneyimlemek ister. Duman, yenilikçi arayışlarını “Sencer ile Yusufçuk” adlı öyküsünde üst düzeye çıkarır. Bu makale, “Sencer ile Yusufçuk” öyküsünde yazarın yenilikçi arayışlarının hangi noktalarda yoğunlaştığını tespit etmek amacını taşır. Bu tespitler, metne bağlı kalınarak ve metinden alıntılar yapılarak desteklenmiştir. Yazarın daha çok biçimsel arayışını ve anlatım tarzını, dil kullanımında; metnin biçiminde; gerçek-hayaldüş denkleminin iç içeliğinde görmek mümkündür. Öyküde dilin, üslubun ve biçimsel deneylerin inşası, öykünün hem kahramanı hem anlatıcısı olan çocuğun bilinç düzeyiyle de gerçekleşir. Biçim bağlamında deneysel bir çıkış olarak değerlendirilebilecek öykü, Faruk Duman'ın edebiyat sahasındaki orijinalliğinin de bir ifadesidir.
