مطالعه و بازنگری سنی زیست چینه‌ای سازند آسماری در یکی از میادین جنوب غرب ایران

Abstract

مطالعه حاضر به بازنگری سنی زیست‌چینه‌ای سازند آسماری در یکی از برش‌های سنگ چینه‌ای در فروافتادگی دزفول می‌پردازد. ضخامت سازند آسماری در این برش به m 5/417 می‌رسد و دارای ترکیب سنگ‌شناسی دولومیت، دولومیت ماسه‌ای، آهک، آهک ماسه‌ای، ماسه سنگ و شیل می‌باشد. در بخش‌های کربناته دارای میکروفاسیسی با تنوع رخساره‌ای وکستون، پکستون، گرینستون همراه با رخساره باندستون است. با توجه به زون‌های تجمعی شناسایی شده در میدان و استفاده از داده‌های ایزوتوپ استرونسیوم مطالعات قبلی می‌توان تغییرات سنی جدیدی برای سازند آسماری در این میدان تعیین نمود. بر اساس مطالعات زیست ‌چینه‌ای میکروفسیل‌ها پنج زون تجمعی: 1- Borelis melo melo– Borelis melo curdica Assemblage Zone با سن میوسن پیشین (بوردیگالین) 2- Indeterminate Zone با سن میوسن پیشین (آکی تانین- بوردیگالین) 3- Miogypsina- Elphidium sp14- Peneroplis farsensis Assemblage Zone با سن میوسن پیشین (آکی تانین) 4- Archaias asmaricus– Archaias hensoni– Miogypsinoides complanatus Assemblage Zone با سن الیگوسن پسین (شاتین) 5- Lepidocyclina– Operculina- Ditrupa Assemblage Zone با سن الیگوسن پسین (شاتین) برای سازند آسماری در این میدان مشخص گردید. در زون تجمعی شماره پنج به دلیل عدم همراهی سنگواره‌های ذره‌بینی لپیدوسیکلینادار با سنگواره‌های ذره‌بینی نومولیت‌دار سن این زون تجمعی، الیگوسن پسین (شاتین) در نظر گرفته می‌شود. سنگواره‌های ذره‌بینی نومولیت‌دار منتسب به سن الیگوسن پیشین (روپلین) می‌باشد که در برش تحت مطالعه از این میدان دیده نشد.

Keywords

• زیست‌چینه‌ای
• زون‌بندی
• سنگواره‌های ذره‌بینی
• سازند آسماری
• ایزوتوپ استرانسیوم