Fanāvarī-i āmūzish (Dec 2010)
تأثیر آموزش مؤلفه های سرمایه اجتماعی بر فعالیت شغلی اعضای هیأت علمی
Abstract
سرمایه اجتماعی به عنوان منابع و پاداشهایی که افراد از طریق روابط اجتماعی به دست میآورند، در چند دهه گذشته مقبولیت گستردهای یافته است، ولی تحقیقات چندانی در ارتباط با تأثیر سرمایه اجتماعی بر فعالیت شغلی صورت نگرفته است. هدف از نگارش مقاله حاضر، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر فعالیت شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاههای دولتی مستقر در تهران است. به این منظور با بهرهگیری از آرای صاحبنظرانی مانند «پوتنام» و «کلمن» در ابتدا به سنجش میزان سرمایه اجتماعی در میان اعضای هیأت علمی این دانشگاهها پرداخته و سپس چگونگی رابطه و تأثیر آن بر فعالیت شغلی آنان بررسی شده است. در این زمینه مؤلفههای سرمایه اجتماعی شامل کیفیت روابط (اعتمادورزی) و کمیت روابط (عضویتهای گروهی و انجمن و روابط همیارانه) مورد بررسی و سنجش قرار گرفتهاند. روش تحقیق از نوع همبستگی و به صورت پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل 160 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاههای دولتی مستقر در تهران در نیمه نخست سال 1388 میباشد که از بین آنان با استفاده از فرمول کوکران، 120 نفر به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. شیوه جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه بود. ضریب آلفای کرانباخ محاسبه شده برای پرسشنامه به کار رفته در این تحقیق، برابر با 901/0 میباشد. نتایج این تحقیق نشان داد که سرمایه اجتماعی تأثیر مستقیم و معناداری بر ابعاد فعالیت شغلی اعضای هیأت علمی مورد مطالعه دارد و لذا فرضیات وجود رابطه میان سرمایه اجتماعی اعضای هیأت علمی و میزان فعالیت شغلی، کیفیت آموزش فعالیت و کیفیت پژوهش فعالیت مورد تأیید قرار گرفت.
