حقوق بشر (Mar 2021)
Employment Rights of "Sexual Minorities" in Iran; Analysis from a Human Rights Perspective
Abstract
From time immemorial, “sexual minorities” have been a reality in human societies. In the field of law, in the light of human rights developments, this “old” category has become a “new” issue. In the modern sense, law seeks to create a space for human “founders”, including “sexual minorities”. Among the rights of these minorities is their “employment rights” discussed in this article and using the research method: descriptive-analytical, such a conclusion has been reached, first; The view of the Iranian legal system regarding sexual minorities is not one of “absolute acceptance or rejection” of their rights. Second; No employment document specifies whether such citizens are prohibited or allowed to be employed. Third; According to general legal documents, some sexual minorities, homosexuals, are sentenced to “death” according to religious rulings and under certain conditions. Therefore, they cannot be offered employment rights. Fourth; The Iranian legal system among sexual minorities only has a relatively positive view of the transsexuals and the legal documents do not prohibit them in terms of employment. Fifth; From a human rights perspective, the direct and indirect restrictions and prohibitions imposed on sexual minorities in the Iranian legal system are a serious challenge today. از گذشته های دور تاریخ، «اقلیت های جنسی» از جمله واقعیات حاکم بر جوامع انسانی بوده اند و در ساحت حقوق، در سایه تحولات حقوق بشری، این مقوله «قدیم» به موضوعی «جدید» تبدیل شده است. در برداشت مدرن، حقوق به دنبال ترسیم فضایی برای «حقبنیان»ی انسان، نظیر «اقلیت های جنسی» بوده است. از جمله حقوق این اقلیت ها، «حقوق استخدامی» آنهاست که در این مقاله به بحث گذاشته شده است و با استفاده از روش تحقیق: توصیفی ـ تحلیلی، چنین نتیجه گرفته شده است، نخست؛ دیدگاه نظام حقوقی ایران راجع به اقلیت های جنسی، نگاه: «پذیرش یا رد مطلق» حقوق آنها نیست. دوم؛ در هیچ سند استخدامی، به ممنوعیت یا مجاز بودن استخدام اینگونه شهروندان تصریح نشده است. سوم؛ به استناد اسناد عام قانونی، برخی از اقلیت های جنسی، همجنسگرایان، بر اساس احکام دینی و تحت شرایطی، محکوم به «اعدام» هستند. بنابراین حقوق استخدامی آنها از اساس فاقد موضوعیت است. چهارم؛ نظام حقوقی ایران در میان اقلیتهای جنسی، فقط به تراجنسیتی ها نگاه نسبتاً مثبتی دارد و در اسناد قانونی، برای آنها ممنوعیتی از حیث استخدام پیشبینی نشده است. پنجم؛ از دیدگاه حقوق بشر، امروزه محدودیت ها و ممنوعیت های مستقیم و غیرمستقیمِ پیش بینی شده برای اقلیت های جنسی در نظام حقوقی ایران، محل چالش جدی است.
Keywords
