تحقیقات آفات گیاهی (Nov 2019)
تأثیر بازدارندگی پایریپروکسیفن بر برخی از شاخصهای فیزیولوژیک کفشدوزک Adalia decempunctata L. (Col.: Coccinellidae)
Abstract
کفشدوزک Adalia decempunctata L. مشهور به کفشدوزک دهنقطهای بهعنوان شکارگری فعال هم در مرحله لاروی و هم حشره کامل محسوب میشوند. این حشره از روی انواع درختان میوه هستهدار، دانهدار، درختان جنگلی پهنبرگ و سوزنیبرگ آلوده به آفاتی نظیر شته، شپشک و پسیل از مناطق مختلف جهان گزارش شده است. پرورش کلنی این شکارگر در شرایط آزمایشگاهی (دمای ۲±۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±۷۵ درصد و دوره نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی) انجام شد. در این پژوهش، آزمایش زیستسنجی با یکی از تنظیمکنندههای رشد حشرات بهنام پایریپروکسیفن بهروش موضعی مورد بررسی قرار گرفت. غلظتهای IC30, IC10 IC50, و IC90به ترتیب 6/18، 1/33، 3/49 و 6/130 میکروگرم بر میلیلیتر تخمین زده شد. همچنین برخی از مهمترین شاخصهای بیوشیمیایی در لاروهای سن چهارم تیمار شده با غلظتهای بازدارندهی پایریپروکسیفن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان لیپید و پروتئین نسبت به شاهد بهطور نسبی افزایش ولی میزان گلیکوژن در لاروهای تیمار شده کاهش معنیداری یافت. فعالیت آنزیمهای سمزدا (گلوتاتیون اس_ترانسفراز و استرازهای عمومی) در لاروهای تیمار شده بهطور معنیداری نسبت به شاهد افزایش یافت. آنزیم پراکسیداز نیز فعالیت افزایشی معنیداری را نسبت به شاهد نشان داد. با توجه به اینکه پایریپروکسیفن دارای ماهیت هورمون جوانی است، بنابراین مراحل نابالغ شکارگر مذکور تحت تأثیر قرار میگیرند؛ در حالیکه حشرات کامل به دلیل گذار از این مرحله به هورمون رشد وابسته نبوده و کمتر تحت تأثیر قرار میگیرند. بنابراین بررسیهای تکمیلی در خصوص استفاده همزمان از پایریپروکسیفن و شکارگر فوق در شرایط صحرایی لازم میباشد.
Keywords